Dwutlenek siarki w winie: dlaczego

Studiując etykiety, można zauważyć, że większość napojów winogronowych zawiera dwutlenek siarki. Co więcej, występuje nie tylko w niedrogich winach kategorii budżetowej, ale także w produktach elitarnych.

Jako część alkoholu składnik ten jest zwykle oznaczany jako „E220”. Następujące oznaczenia mogą służyć jako analog napisu: „tlenek / dwutlenek / dwutlenek siarki”, „SO₂”, „dwutlenek siarki”, „bezwodnik siarki”.

Dlaczego do wina dodaje się dwutlenek siarki (E220)

Dwutlenek siarki jest stosowany w przemyśle spożywczym od średniowiecza. Po raz pierwszy jego właściwości antybakteryjne zostały zauważone w starożytnym Rzymie.

Winiarze od dawna traktują beczki z winem siarką i dodają jej tlenek do napojów. Dodatek stosowano także do konserwowania innych produktów. Gdy zauważono toksyczne właściwości dwutlenku siarki, zaczęto wprowadzać zakazy jego stosowania. Jednak z czasem winiarze powrócili do włączania do napojów dodatków, określających bezpieczne dawkowanie substancji.

W tej chwili nie znaleziono pełnowartościowego, bezpiecznego zamiennika tego składnika.

Dzisiaj dwutlenek siarki jest wykorzystywany nie tylko do produkcji alkoholu, ale także do produkcji soków, bakalii, słodyczy itp. Wykorzystywany jest w różnych postaciach: w stanie gazowym, w w postaci proszku lub roztworu.

W produkcji wina E220 jest niezastąpiony na następujących etapach produkcji:

1. Podczas zbioru i tłoczenia jagód.

2. Podczas fermentacji i fermentacji napoju.

3. W trakcie butelkowania.

W zależności od sytuacji dodatek dwutlenku siarki zatrzymuje fermentację, zapobiega powstawaniu kwasu octowego, stabilizuje smak i barwę wina, przedłuża trwałość napoju, dezynfekuje pojemniki i sprzęt produkcyjny.

W przypadku braku przeciwutleniacza alkohol szybko kwaśnieje i psuje się. W przeciwieństwie do produktów z winogron, mocny alkohol nie wymaga włączenia takiego dodatku, ponieważ sam w sobie ma działanie przeciwdrobnoustrojowe.

Jak dwutlenek siarki wpływa na organizm

W minimalnych stężeniach substancja nie szkodzi zdrowiu. Znaczne przekroczenie dopuszczalnych norm jest niebezpieczne.

W przypadku przedawkowania konserwantu można zaobserwować szereg negatywnych zjawisk: zaburzenia metaboliczne i trawienne, reakcje alergiczne, bóle głowy, kołatanie serca i inne zaburzenia.

Wdychanie dwutlenku siarki może prowadzić do poważnych zatruć, w tym obrzęku płuc.

Jednak w ilościach wchodzących w skład wina dwutlenek siarki jest całkowicie nieszkodliwy. Jest całkowicie wydalany z organizmu z moczem i nie gromadzi się w tkankach. Jedynymi osobami, które mogą czuć się źle podczas degustacji napojów zawierających E220 są astmatycy, osoby z nadwrażliwością na ten składnik, zaburzeniami kwasowości żołądka i patologiami nerek.

Nieprzestrzeganie norm spożycia uważane jest za niebezpieczne: jeśli wypijesz więcej niż 3-4 kieliszki wina, stężenie substancji przekroczy dopuszczalny poziom i może wpłynąć na Twoje samopoczucie.

Czy są wina bez E220

Dwutlenek siarki występuje w dopuszczalnych ilościach w większości win. Jedynymi wyjątkami są tzw. napoje biodynamiczne (organiczne), chociaż zawierają one również niewielkie stężenia substancji.

Faktem jest, że dwutlenek siarki powstaje w procesie naturalnej fermentacji, więc znalezienie wina, które w ogóle nie zawiera tego związku jest nierealne.

Ale możesz kupić napoje z minimalną zawartością E220: obejmują one produkty z odznakami USDA Organic i Exocert.

Najbardziej znani producenci: Zind-Humbrecht i Leroy (Francja), Kalleske (Australia), Gotsa (Gruzja), Gravner, Riecine i Magma Rosso (Włochy).

Takie wina mogą pić nawet osoby uczulone na dodatki siarki.

Jeśli chcesz kupić zwykłe wino z niższą zawartością E220, skup się na czerwonych napojach wytrawnych.

W produktach białych i deserowych siarczyny występują w większych ilościach, a maksymalna zawartość tlenku siarki obejmuje wina z jagód dotkniętych pleśnią szlachetną (bortrytyzowane). Przed pobraniem próbki zaleca się, aby napój „oddychał”: część szkodliwych substancji odparuje ze szklanki.