Kiedy usunąć wino z osadu

Większość osób, zauważając osady na dnie butelki, uważa, że ​​wino jest całkowicie zepsute i nie powinno być spożywane. Jest to jednak w pewnym stopniu mylące. Ważne jest, aby zrozumieć, że osad może być zarówno zły, jak i dobry. Możesz dowiedzieć się, jaki jest rodzaj osadu, odnosząc się do niektórych wskaźników:

Charakter złóż wina

Charakterystyczne właściwości osadu mogą się różnić, ponieważ dzieli się go na dwa typy:

• fizyczne i chemiczne
• mikrobiologiczny.

Wydzieliny mikrobiologiczne obejmują mikroorganizmy, bez których proces nie przebiega

fermentacja? bakterie drożdżowe. Pozostają one w winie pod postacią szarawych, łuszczących się cząstek. Dzieje się tak, gdy naruszana jest technologia filtrowania. Jeśli wino przez dłuższy czas zawiera takie wydzieliny, wówczas smak napoju pogarsza się.

Z reguły takie osady pojawiają się najczęściej w domowych winach gronowych lub owocowych. Aby usunąć wino z osadu wystarczy wlać je do czystego sterylnego pojemnika za pomocą cienkiej silikonowej rurki.

Przechowywane wina nie mają tendencji do wydzielania osadów biologicznych, ponieważ napój jest wielokrotnie filtrowany. Jeśli w winie produkcyjnym nadal występuje taki wyciek, oznacza to, że mogła zostać naruszona technologia produkcji lub butelka jest źle zakorkowana.

Wygląd kamienia nazębnego? krystaliczny osad

Sole potasu i wapnia dostają się do wina wraz z winogronami i następnie tworzą specyficzną substancję w postaci krystalicznego osadu. Na obecność tych kryształów ma wpływ to, jak dokładnie napój był filtrowany i jak długo dojrzewał. Im dłuższy czas utrzymywania, tym większa ilość pierwiastków krystalicznych. Substancje te absolutnie nie wpływają na smak i nie są szkodliwe dla zdrowia. Obecność krystalicznego osadu tylko podkreśla naturalność produktu. Aby wyładowanie nie zakłócało procesu degustacji, napój należy oczyścić. Wino dekantuje się poprzez wlanie do specjalnie zaprojektowanego naczynia.

Inne rodzaje wydzielin winnych

W procesie dodawania konserwantów do wina może wystąpić osad w postaci dwutlenku siarki. Zależy to bezpośrednio od tego, ile tego pierwiastka dodano do napoju, aby zabezpieczyć go przed zakwaszeniem octem. Ponadto wydzieliny mogą tworzyć się z powodu zmętnienia wina z powodu spontanicznej różnicy temperatur.Bez względu na to, ile jest rodzajów opadów, nie można jednoznacznie stwierdzić, czy są one złe, czy dobre, jest to po prostu nieprzyjemny efekt uboczny, który występuje w wyniku różnych okoliczności.

Zależność formowania się pierwiastków osadowych od rodzaju wina

Nieważne, jaki to napój i jak długo leżakował: czy to czerwone wino, czy

biały, a może nawet szampański. Przewidziany jest specjalny środek, który znacznie ułatwia odcinanie osadu i polega na zastosowaniu butelek z dnem w kształcie lejka. Jeśli w napoju tworzą się kryształki wina, osadzają się one w lejku, ułatwiając dalsze przelewanie. Gdy producent stosuje właśnie takie pojemniki, to znaczy, że napój jest naturalny i takiego osadu się w nim spodziewamy.

Najbardziej powszechnym i typowym osadem jest kamień nazębny. Bez względu na to, ile jest sporów na ten temat, fakt pozostaje faktem. kryształki wina? to oznaka wysokiej jakości elitarnego trunku, który długo leżakował.

Jak wino jest usuwane z osadu

Gdy dno pojemnika zaśmieci się martwymi bakteriami drożdży, istnieje ryzyko, że wino nabierze nieprzyjemnego smaku i aromatu oraz zmętnieje. Na tej podstawie wysoce niepożądane jest, aby napój osiadał z osadem przez ponad 14 dni, ponieważ możesz po prostu zepsuć produkt, jeśli nie wlejesz go do innego sterylnego pojemnika.

Przed nalaniem, na około 3-4 dni naprzód, naczynie z winem podnosi się wyżej niż naczynie przeznaczone do transfuzji. I zostaw na kilka dni, aby wino się uspokoiło. Odbywa się to w celu przelania napoju na zasadzie dopasowywania naczyń, za pomocą węża o długości 1,5?2m.

Procedura spuszczania wina z osadu jest następująca:

1. Na wstępie należy odkorkować pojemnik i umieścić w nim rurkę tak, aby jej koniec nie stykał się z dnem i nie stykał się z elementami osadowymi.
2. Wino należy odessać drugim końcem rurki.
3. Następnie przełóż do czystego, wcześniej przygotowanego pojemnika i odcedź do połowy.

Pozostałą ilość wina należy przepuścić przez domowy filtr, z którego można zrobić

gaza lub tkanina flanelowa. W zależności od ilości pozostałego wina procedura opróżniania przez filtr może przebiegać za pomocą zaimprowizowanej kozy trapezowej, do której przymocowany jest flanelowy worek, a pod nim umieszczony jest pojemnik na napój do odsączenia i proces przebiega automatycznie, musisz tylko upewnić się, że pojemnik się nie przepełnił.

Zalecana liczba transfuzji to 3 transfuzje, które przebiegają według następującego schematu:

1. Pierwszy transfer przeprowadza się pod koniec procesu fermentacji, kiedy wyraźnie widać tworzenie się znacznego osadu.
2. Drugi z kolei następuje 60?90 dni później, od momentu pierwszego. Zwykle odbywa się to pod koniec grudnia lub przez cały styczeń.
3. Ostatnia transfuzja jest realizowana dokładnie 90 dni po drugiej. Z reguły dzieje się to w połowie marca i na początku kwietnia.

Sposób transfuzji i filtracji nie ulega zmianie, należy jedynie zadbać o to, aby wino fermentowało do końca przed pierwszą transfuzją. Należy zrozumieć: bez względu na to, ile razy wino jest opróżniane, najważniejsze jest pozbycie się osadu, jeśli po pierwszym nalaniu napój stanie się krystalicznie czysty, to wystarczy.