Jak i z czego robi się rum

Wiele osób nie raz zastanawiało się, co to za trunek - rum. Pochodzenie tego słowa wciąż pozostaje tajemnicą. Niektórzy są pewni, że nazwa pochodzi od rumbullion – wielkiego hałasu i wrzawy. Inni twierdzą, że wynika to z nazwy kieliszków do rumerów alkoholowych, których używali holenderscy marynarze. Istnieją również warianty pochodzenia od redukcji łacińskiego słowa saccharum – cukier lub francuskiego słowa arome – aromat.Nazwa stała się powszechna w maju 1657 r.

Technologia produkcji

Jak powstaje rum? Technologia zastosowana w produkcji napoju nie ma żadnych jasno uregulowanych zasad. Każdy wytwórca wykorzystuje w produkcji własne receptury, które najczęściej bazują na tradycjach danego miejsca. Aby uzyskać naprawdę dobry napój, wiele przedsiębiorstw korzysta z pracy fizycznej, ponieważ tylko w ten sposób można zminimalizować ryzyko otrzymania wadliwej partii. Takie podejście pomaga monitorować proces przygotowywania napoju i, jeśli zostaną znalezione błędy, poprawić je na czas. Taki alkohol jest bardzo ceniony.

Obecnie istnieje kilka metod produkcji - rolniczy i przemysłowy.

Przemysłowa produkcja rumu

Metoda jest ściśle związana z produkcją cukru trzcinowego i wpisuje się w strukturę przemysłu cukrowniczego. Więc z czego robi się rum? Produkcja trunku rozpoczyna się od zebrania materiału niezbędnego do jego wytworzenia. Trzcina cukrowa jest cięta prawie do samego korzenia, ponieważ to dolna część zawiera najwięcej soku.

Po zbiorze trzcina jest odpowiednio sortowana i usuwana z niedojrzałych i gnijących łodyg, tak aby cała partia nie nadawała się do użytku, ponieważ napój może nabrać obrzydliwego smaku i zmienić kolor. Następnie trzcina jest miażdżona i pod specjalną prasą wyciskany jest z niej sok.

Kolejnym etapem produkcji jest podgrzanie soku z trzciny cukrowej do stanu lepkiego syropu. Część tego soku przechodzi w stan krystaliczny. Powstały produkt ładuje się do specjalnej wirówki, która oddziela powstałe kryształy od syropu.Kryształy są oczyszczane ze zbędnych zanieczyszczeń, a sok przelewany jest do miedzianych kadzi. Później pod wpływem niskiej temperatury sok ten zaczyna fermentować.

Podstawową rolę w produkcji napoju odgrywa temperatura. To właśnie niższa temperatura pozwala uzyskać alkohol najwyższej jakości, gdyż spowalnia proces fermentacji. Głównym niuansem tego typu jest proces ciągłej destylacji, po którym najczystszy 80% alkohol wypływa z miedzianej kadzi, w której był wcześniej destylowany. Aby uzyskać napój o zawartości alkoholu 40%, powstały alkohol rozcieńcza się czystą wodą. Ostatnim etapem jest umieszczenie powstałego napoju do leżakowania w specjalnych dębowych beczkach.

Istnieje kilka rodzajów rumu przemysłowego:

• Młody i bezbarwny to alkohol, który leżakował w metalowych kadziach. Jeśli leżakowało w beczkach przez kilka miesięcy, może nabrać bursztynowego koloru. Siła takiego napoju to od 40 do 44 stopni.
• Stary. Ten napój leżakuje w dębowych beczkach przez co najmniej 3 lata i ma delikatny i wyrafinowany smak. Forteca ma od 44 do 47 stopni.
• Aromatyczne. Różni się tym, że melasa przechodzi bardzo długi proces fermentacji, a to pozwala uzyskać napój o bardzo wyraźnym aromacie. Stosowany jest głównie do blendowania, aw czystej postaci dodawany do wyrobów cukierniczych.
• Jasny. Alkohol ten ma niski aromat i jest otrzymywany w wyniku destylacji i fermentacji w wysokich temperaturach. Używany do koktajli. Moc alkoholu od 37 do 45 stopni.

Rolnicza produkcja rumu

Ten gatunek jest również pozyskiwany z soku z trzciny cukrowej.

Dolna część łodyg jest cięta maczetą na małe kawałki i ostrożnie miażdżona małymi siekierami.Posiekana masa jest prasowana, a wyciekający sok jest oczyszczany z zanieczyszczeń i filtrowany. Następnie sok jest wysyłany do fermentacji w specjalnych magazynach lub beczkach. Aby proces fermentacji mógł się rozpocząć, do oczyszczonego i przefiltrowanego soku dodaje się drożdże lub wodę. Większość producentów używa zwykłych kultur drożdży, które są specjalnie przystosowane do fermentacji soku z trzciny cukrowej.

Producenci elitarnych i znanych marek stosują specjalne kultury drożdży, które zapewniają nie tylko określoną szybkość i stabilność fermentacji, ale także wpływają na uzyskany smak. W wyniku fermentacji trwającej około dwóch tygodni otrzymuje się zacier o niskiej zawartości alkoholu, około 5%. W kolejnym etapie podwójnej destylacji zacieru uzyskuje się najczystszą ciecz, którą można nazwać rumem. Następnie dojrzewa w beczkach, dzięki czemu jest nasycony specjalnym zapachem i smakiem. Alkohol dojrzewa od 3 do 12 lat.

Ta metoda ma swoje wady. Na przykład sok z trzciny cukrowej jako surowiec jest dostępny tylko w czasie zbiorów.

Istnieją dwa rodzaje tego alkoholu:

• White Bunch. To spirytus rumowy, którego produkcja polega wyłącznie na procesie destylacji. Jest zawsze bezbarwny i ma jasny, bogaty smak.
• Stare. Leżakowane w dębowych beczkach o łagodnym smaku i subtelnym aromacie.

Specyficzna produkcja rumu w różnych krajach

Na Karaibach każdy obszar produkcyjny ma swój własny, niepowtarzalny styl. Zazwyczaj są one łączone w grupy zgodnie z językiem tradycyjnym dla danego regionu.

Rum mówiący po hiszpańsku

Czym jest alkohol w regionie hiszpańskojęzycznym? Przede wszystkim jest lekki, tradycyjnie ma miękki, delikatny i czysty smak oraz nienachalny aromat.

Z czego robi się regionalny rum? Powstaje z melasy i odpadów z produkcji cukru. Do melasy dodaje się wodę, drożdże i pozostawia do fermentacji. Gdy tylko masa stanie się gotowa, jest kilkakrotnie destylowana. Otrzymany alkohol doprowadza się do 50-55 stopni mocy i wlewa do specjalnych dębowych beczek, w których zachodzą procesy fermentacji alkoholowej. W beczkach wchłania aromaty drewna, wzbogaca smak i nabiera odcienia. Do fermentacji w beczkach po sherry można uzyskać napój o niezwykłym smaku i aromacie. Nie ma zwyczaju przechowywania białego rumu w beczkach przez długi czas, aby nie stracił swojego przezroczystego koloru i nie nabrał delikatnego smaku. Czasami do kompozycji rumu dodaje się palony cukier, aby uzyskać złocisty odcień. Najbardziej znanymi przedstawicielami tego regionu są kubański Havana Club oraz dominikanin - Matusalem -.

region anglojęzyczny rum

Tradycyjnie jest tu mocna i ciemna, o bogatym aromacie. Mocno wyczuwa melasę ze słodkawym posmakiem właściwym tylko dla niej. Jest przygotowywany z pozostałości po przedsiębiorstwach cukrowniczych - melasy. Jest lekko zakwaszany popiołem lub wapnem i fermentuje pod wpływem naturalnej kultury drożdży. Fermentacja trwa od trzech dni do miesiąca, w wyniku czego moszcz wychodzi z mocą 9%. Następnie w „Charentes alambiks” brzeczka jest destylowana i wzbogacana związkami aromatycznymi. Powstały płyn wlewa się do beczek i wysyła do starzenia. Czas ekspozycji, a nawet specyfika takiej ekspozycji jest dobierana przez każdego producenta indywidualnie. Na przykład niektóre luksusowe marki przechowują beczki w piwnicach wypełnionych wodą po kostki. Ta technika pozwala uzyskać bardziej suchy wygląd alkoholu. Przykładem alkoholu jest jamajski -Appleton Estate- i gujański -Eldorado-.

rum z regionu francuskojęzycznego

Specjaliści na całym świecie zwracają uwagę na wysoką jakość trunków z tego regionu. Popularność alkoholu łatwo wytłumaczyć francuskimi osiągnięciami naukowymi i kulturalnymi, które przeplatają się z karaibskim tropikalnym klimatem i nabierają naprawdę cudownych cech. Alkohol z tego regionu uważany jest za najlżejszy, najprzyjemniejszy w smaku, łatwy do picia, z jasnymi nutami warzywnymi. W regionie francuskojęzycznym rum rolniczy stanowi większość produkcji. Jest tu przygotowywany wyłącznie z soku z trzciny cukrowej, bez użycia melasy i melasy.

Takimi typowymi przedstawicielami są Indie Zachodnie, Martynika ze słynnym trunkiem Trois Rivieres, Marie-Galante i Gwadelupa.

Ten duch ma wiele niuansów produkcyjnych, które różnią się w zależności od regionu.

Teraz już wiemy, czym jest rum – to wspaniały i niepowtarzalny smak alkoholu. Jeśli znacie jakieś inne ciekawe niuanse produkcji lub historii z nią związane, koniecznie podzielcie się nimi w komentarzach.

Komentarze

Okazuje się, że wszystko jest takie skomplikowane, ale jakie to pyszne w końcu się okazuje.