Specyfika wyboru celu

Anonim

Od dawna wielu miłośników mocnych alkoholi przedkłada wysokiej jakości domowy bimber od sklepowego alkoholu. Ale robiąc porządny napój, nie sposób nie zwrócić uwagi na technologiczne subtelności destylacji frakcyjnej.

Jest to bezpośrednio związane ze staranną selekcją niebezpiecznych i szkodliwych zanieczyszczeń w postaci tzw.

Czym są głowy, ciała i reszki

Aby prawidłowo rozdzielić boczne zanieczyszczenia na frakcje w bimberze, musisz wiedzieć nie tylko, jak prawidłowo oddzielić głowy i ogony, ale także czym one są.

Głowy

Pierwsza frakcja destylacyjna jako temperatura wrzenia niebezpiecznych zanieczyszczeń, takich jak metanol, aldehyd octowy i aceton, jest nieco niższa niż temperatura wrzenia etanolu.

Dzięki temu łatwo wykluczyć przedostanie się szkodliwych składników piany do gotowego napoju. Ma ostry i bardzo nieprzyjemny zapach.

Ciało

Najważniejsza część powstałego destylatu, która jest bezpośrednio wykorzystywana do picia i jest głównym celem całej destylacji. Teoretycznie powinien zawierać tylko wodę i czysty etanol.

Ale prawie niemożliwe jest całkowite wyeliminowanie wszystkich zanieczyszczeń za pomocą konwencjonalnej destylacji. Aby jednak uzyskać wysokiej jakości korpus o przyjemnych właściwościach organoleptycznych, trzeba umieć prawidłowo przyrządzać bimber, aby na czas odcinać główki i końcówki oraz starannie wybierać każdą frakcję.

Ogony

Trzecia i ostatnia frakcja, która skoncentrowała się w swoim składzie wraz z etanolem, dużą ilością olejów fuzlowych i alkoholem izopropylowym. Charakteryzuje się wyższą temperaturą wrzenia niż ciało, mętnym kolorem i raczej nieprzyjemnym i ostrym zapachem.

Kiedy zabiera się głowy i reszki

Niezależnie od tego, jaki zacier wybierzemy jako podstawę do późniejszej destylacji, bimberowi nieuchronnie towarzyszyć będzie powstawanie szeregu zanieczyszczeń o różnym stopniu szkodliwości.

To one podczas procesu destylacji koncentrują się w głowach i ogonach destylowanego produktu. Całkowite pozbycie się ich bez uciekania się do rektyfikacji jest prawie niemożliwe.

Ale uwalniając napój z resztek produktów ubocznych w systemie destylacji, pozbawiamy go większości przyjemnych walorów organoleptycznych. Oznacza to, że niezależnie od rodzaju surowców użytych do produkcji różnych receptur bimbru, będzie on miał jednolity smak.

Jeśli poprawnie użyjesz różnicy temperatur wrzenia głów, ogonów i głównego korpusu bimbru, to całkiem możliwe jest przeprowadzenie ich optymalnego doboru.

Jednocześnie na wyjściu mamy wysokiej jakości destylat z minimalną zawartością zanieczyszczeń fuzlowych i tylko dla niego właściwościami organoleptycznymi. Zapach i smak, tak wyrazisty dla koneserów domowego alkoholu, to ważne cechy wyróżniające bimber i wódkę.

Jak prawidłowo wybrać orła i reszkę w bimbru

Surowy alkohol otrzymany po pierwszej destylacji nadal charakteryzuje się wysoką zawartością szkodliwych zanieczyszczeń w części głowy i ogona.

Powtarzana destylacja frakcyjna, uzupełniona o oczyszczanie pośrednie, zwiększy stopień bimbru i sprawi, że będzie znacznie lepszy niż jego oryginalna wersja.

To właśnie wielokrotna destylacja frakcyjna jest jednym z warunków przygotowania domowego bimbru bez zapachu i przyjemnego smaku.

Dlatego podczas pierwszej destylacji zacieru wielu doświadczonych bimbrowników często obywa się bez wybierania orłów i reszek.

Podczas odcinania szkodliwych frakcji z bimbru należy pamiętać o zmienności tych wartości i starać się trzymać sprawdzonych średnich parametrów. Aby to zrobić, musisz umieć obliczyć objętość orłów i reszek, aby wiedzieć, jak zrobić to poprawnie podczas drugiej destylacji bimbru.

Metody obliczania celów

Aby nie popełnić błędu przy wyborze, zdecydowanie powinieneś obliczyć ich liczbę za pomocą sprawdzonych metod.

  • Według zawartości cukru.

Dość skuteczna metoda oparta na dokładnych informacjach o początkowej zawartości cukru w ​​brzeczce. Jednocześnie z jednego kilograma cukru zalecany wybór to 60-100 ml. Na przykład, jeśli do zrobienia potrzeba było 2 kg cukru, należy wybrać główki od 120 do 200 ml.

Lub po obliczeniu całkowitej ilości cukru w ​​gotowym zacierze według jego początkowej zawartości procentowej, dokonujemy zalecanego doboru frakcji głowy z każdego kilograma.

W przypadku ich selekcji podczas obu destylacji, pożądane jest podzielenie ilości na dwa etapy. Odcinanie części czołowej podczas przetwarzania zacieru cukrowego jest praktykowane już podczas pierwszej destylacji. Jednocześnie zaleca się wybranie 30 ml z każdego kilograma cukru w ​​Bradze.

  • Objętościowo alkoholu absolutnego.

Jedna z niezawodnych i prostych metod liczenia. W tym celu konieczne jest obliczenie czystego alkoholu w półprodukcie po pierwszej destylacji. Na przykład 10 litrów surowego alkoholu o mocy około 40%, zgodnie z uzyskanymi obliczeniami, zawiera 4 litry alkoholu absolutnego.

Dla uproszczenia obliczeń, teoretycznie przyjmuje się, że zawartość alkoholu wynosi około 100%. Następnie konieczne jest odcięcie 8-15% produktu głowy z już policzonych 4 litrów. Jeśli trzymasz się wyboru zalecanych 10%, to musisz oddzielić około 400 ml główek.

  • Po zapachu.

Metoda jest odpowiednia tylko dla doświadczonych bimbrowników. Tylko oni są w stanie jednoznacznie określić obecność frakcji głowy po ostrym zapachu kropli alkoholu roztartych w dłoni. Zwykle w ten sposób profesjonaliści w praktyce kontrolują jego wybór.

  • Według temperatury.

Ponieważ frakcje głowy zaczynają odparowywać w temperaturze 65-68 °C, teoretycznie wygodniej jest użyć tego do ich odcięcia. W praktyce metoda nie gwarantuje dokładności wyników ze względu na różnice projektowe destylacji i niejednoznaczny skład zanieczyszczeń naparu.

Wybór tą metodą polega na gwałtownym spadku mocy grzewczej destylatu, gdy osiągnie on 63°C. Zapewnia to płynne przejście do określonej temperatury parowania. Następnie destylat czołowy odcina się kropla po kropli.

Jak wybiera się głowy

Rozważmy wybór frakcji czołowej podczas drugiej destylacji przy użyciu klasycznego bimbru z chłodzeniem:

  • Doprowadzić surowy alkohol do wrzenia, a gdy osiągnie 78°C, usuwając ciepło, trzymać destylację przez 10-15 minut w zakresie 60-64°C.
  • Zwiększenie grzania tak, aby temperatura na górze destylatora utrzymywała się w zakresie 64-77 °C.
  • Starannie kontrolujemy szybkość wypływu płynu z głowicy z dokładnością do 1 kropli na sekundę. Ta częstotliwość jest niezbędna do prawidłowego odcięcia zliczanej ilości.

Jak rozdzielać ogony

Dla ich doboru na czas bardzo ważna jest znajomość niezawodnych metod pozwalających na dokładne obliczenie oczekiwanej objętości ciała.

  • Według bezwzględnej zawartości alkoholu.

Według podobnego wzoru na obliczenie części głowy alkohol bezwzględny obliczamy na przykładzie 10 litrów spirytusu surowego o mocy 40%. Jego wartość wynosi odpowiednio 4 l.

Następnie bierzemy 70% tej objętości i teoretycznie otrzymujemy 2,8 litra czystego alkoholu w organizmie. Ale w praktyce czysty etyl jest niemożliwy do uzyskania żadną destylacją.

Dlatego skupimy się na mocy właściwej napoju na wylocie, która wynosi maksymalnie nie więcej niż 92%.

Aby określić rzeczywistą objętość pobranego zwłok, wystarczy skorzystać z prostego obliczenia: obliczoną objętość zwłok podzielić przez alkohol bezwzględny przez określoną moc destylatu w procentach.

Czyli w naszym przypadku 2,8 litra dzielimy przez 0,92, biorąc do obliczeń 92% alkoholu. W wyniku takiego przeliczenia należy zmontować zabudowę o pojemności 3.043 l.

  • Temperatura w kostkach.

Zwykle, gdy temperatura w kostce destylacyjnej osiągnie 92 do 95°C, rozpoczyna się aktywna produkcja odpadów poflotacyjnych. W takim przypadku pilnie przestają zbierać ciało i kontynuują zbieranie części ogonowej do osobnego pojemnika.

  • Po drugiej stronie fortecy.

Zwyczajowo odnosi się do komponentu ogona wszystko, co ma mniej niż 40% wytrzymałości i nie pali się w łyżce po sprawdzeniu.

Ale pierwsza destylacja, zwłaszcza moszczu zbożowego i owocowego, pozwala na wybranie treściwości o mniejszej mocy, ustalając tym samym smak napoju. Jakość alkoholu poprawia druga destylacja.

Podczas pierwszej destylacji ogony są zwykle odcinane z naparów cukrowych, które nie zawierają nic dobrego, w przeciwieństwie do naparów zbożowych i owocowych.

Jak głowa i reszka mogą być używane w przyszłości

Do niedawna frakcja główki, w życiu codziennym wszechobecna, była błędnie uważana za najsilniejszą i najwyższej jakości część bimbru. Teraz wiemy, że odurzenie było po prostu mylone z pijaństwem.

A ze względu na stężenie szkodliwych zanieczyszczeń nie może być ani spożywany, ani używany do celów leczniczych. Jest osuszany lub pozostawiony wyłącznie do celów technicznych.

Ale co zrobić z odpadami bimberu to już twoja sprawa, chociaż resztki dobrego etanolu można z niego wydobyć tylko przez rektyfikację. Jeśli ilości produktu są ekonomicznie uzasadnione, można z tego rektyfikowanego produktu przygotować -dobrą wódkę. Jednak w większości przypadków dodanie tej frakcji do kolejnej porcji zacieru zwiększa jego moc.

Dokładna analiza cech głównych frakcji domowego destylatu pozwala zrozumieć potrzebę ich prawidłowego i terminowego doboru. Od tego bezpośrednio zależy jakość i smak bimbru oraz stopień jego szkodliwości dla organizmu.