Popularny napój: co to jest

Spisu treści:

Anonim

Starożytna Ruś zawsze była uważana za historyczną ojczyznę wiele napojów alkoholowych, z których wiele przetrwało do dziś. Tradycyjny napój narodowy, który został przygotowany z wysokiej jakości i cieszyli się nie tylko zwykli chłopi, ale i bogaci bojarów, zawsze brano pod uwagę rosyjską wódkę. Ale na długo przed pojawieniem się jej przepisu na Rusi pili napój o niezwykłej nazwie polugar. Chociaż przepis na zrobienie polugaru jest zakorzeniony w odległej przeszłości, dzisiaj jest nadal możliwe jest odtworzenie go w normalnych warunkach domowych.

Co to jest polugar?

Dzisiaj wino chlebowe nazywa się polugar, czyli otrzymywany w procesie destylacji zacieru zbożowego w 2 lub 3 etapach. Tradycyjny siła polugaru wynosi 38,5%, a smak napoju może być pszeniczny, jęczmień, żyto i gryka. Przepis na tradycyjny polugar, który można wytwarzać z różnych rodzajów słodu, zawsze pozostaje taki sam i dość proste. Najbardziej wydajne uprawy używane do przygotowania polugaru, to żyto lub pszenica. Dzięki, że ziarna tych roślin mają cienką skórkę, łatwo i szybko można je wykiełkować i mielić. Chociaż użycie innych ziaren w przepisie również okazuje się być praktyczne i wydajne.

Charakterystyczna cecha polugara, w przeciwieństwie do nowoczesnej whisky, koniaku i innych destylatów, jest to, że napój nie jest leżakowane w dębowych beczkach przez lata. Zamiast nalegać, polugar przeszedł specjalną procedurę filtracji, dla której zwykli chłopi węgiel drzewny, chleb i mleko. Przy takim podejściu po w ciągu zaledwie kilku dni uzyskuje się wysokiej jakości i przyjemny napój, który się różni oryginalne właściwości smakowe i zapachowe.

Pomimo tego, że wiele przepisów na alkohol napoje i naczynia zostały zniszczone podczas różnych przewrotów i rewolucji, historycy udało się przywrócić pierwotną technologię wytwarzania polugaru i dziś można go przygotować w domu, zarówno profesjonalista, jak i początkujący bimbrownik.

Polugar przepis w domu

Gotowanie polugar to proces, który się składa z kilku głównych etapów, na każdym z których ważne jest, aby wyraźnie śledzić sekwencja kroków i działań. Tylko w tym przypadku możemy zagwarantować wysoka jakość i smak napoju. Aby przygotować polugar dla domowego rzemieślnika potrzebne będą następujące składniki:

  • Słód (żytni, jęczmienny lub pszeniczny) - 2,5 kg;
  • Woda oczyszczona, źródlana lub studzienna - 10 l;
  • Drożdże suszone - 25 g (lub prasowane - 150 g).

Kolejność czynności podczas gotowania semigara jest następująca:

Przetwarzanie słód. Słód jest przygotowywany we właściwy sposób, uważając, aby było suche. Ziarna słodu są drobno kruszone ale nie zamieniaj go w proszek. W nowoczesnych sklepach można już kupić gotowy i rozdrobniony słód, który ratuje bimbrownika przed koniecznością samodzielne gotowanie.

Zacieranie słód. Podczas tego procesu skrobia, duża którego ilość zawarta jest w słodzie, jest aktywnie przetwarzana na cukier. Jeśli na tym etapie unikaj ustalonej kolejności kroków technologii, możliwe jest zminimalizowanie wysiłków w celu uzyskania wysokiej jakości napoju. Aby poprawnie i kompetentnie wykonać zacieranie, musisz:

  • Wlej w garnku z wodą pitną i postawić na wolnym ogniu, doprowadzając do wrzenia;
  • Po gotując wodę schładza się do temperatury 55 stopni, po czym wlewa się ją zmiażdżony słód i dokładnie wymieszaj całą zawartość, aż jednorodna masa;
  • Brzeczka podgrzać do temperatury 60-63 stopni i ponownie dokładnie wymieszać;
  • Pojemność zalać brzeczką, przykryć pokrywką i dusić na małym ogniu przez 1,5 godziny, obserwując aby temperatura nie przekraczała 61-65 stopni.

Fermentacja. Na tym etapie należy również kontrolować cały procesję roboczą, aby obserwować technologia składająca się z następujących kroków:

  • Brzeczka schłodzić do temperatury 29 stopni i wlać do pojemnika fermentacja;
  • Do kontenera dodać drożdże zgodnie z instrukcją producenta torba;
  • Cała mieszanka dokładnie wymieszaj, a następnie zainstaluj uszczelnienie wodne na pojemniku i umieść je do ciemnego, ciepłego miejsca, do którego nie dociera światło słoneczne;
  • Czas fermentacja jest zawsze inna, ale waha się od 5 do 15 dni;
  • Przez cały czas w okresie fermentacji zdjąć pokrywkę z pojemnika i dokładnie wymieszać brzeczkę drewniany kij lub czysta ręka;
  • Braga uważa się za gotowe, gdy uzyska jasny odcień iw ciągu 2 dni nie emituje dwutlenku węgla.

Po pierwsze destylacja. To jest następny krytyczny krok gotowanie polugar, składające się z następującej sekwencji kroków:

  • Gotowe zacier wlewa się do bimbru, przepuszczając go przez mały durszlak, który pozwoli uniknąć dostania się małych cząstek brzeczki do kostki destylacyjnej;
  • Destylacja produkowane na małym ogniu, bez dzielenia napoju na frakcje;
  • Wybór zatrzymaj destylat, gdy siła cieczy w strumieniu spadnie poniżej 26 stopnie.

Po drugie destylacja. Proces wygląda następująco:

  • Wybrano podczas pierwszej destylacji destylat rozcieńcza się wodą w stosunku 50 do 50, po czym ponownie wlewa się go do bimbru i powtarza się destylację, biorąc "głowy" i "ogony";
  • "Głowy" - to są pierwsze 200 g destylatu, które nie nadają się do spożycia, więc są zebrane i wylane;
  • "Ciało" destylat jest pobierany, aż forteca spadnie poniżej 40 stopni;
  • Proces destylacja jest kontynuowana z wyborem „ogonów”, które są następnie wykorzystywane do gotowanie nowego zacieru, ale nie są już używane w Polugar.

Sprzątanie. Główne środki czyszczące używane nawet przez naszych pradziadkami są: mleko, węgiel drzewny, białko jajka i chleb. Bardzo węgiel drzewny okazał się skuteczny w tym procesie. Ale przedtem rozpocząć proces czyszczenia, gotowy napój należy rozcieńczyć wodą do mocy 45 stopnie.

Zamykam etapy. Polugar rozcieńcza się wodą, aż będzie gotowy napój nie osiągnie siły 38,5 stopnia, po czym jest butelkowany i zamknij je hermetycznie. Przed rozpoczęciem korzystania z polugar, to nalegać przez 2 dni w ciemnym pokoju.

Historia Polugara

Po raz pierwszy pojawia się wzmianka o produkcji polugaru pod koniec XVIIw wiek. Ale w 1895 r., kiedy państwo wprowadziło monopol na produkcję napoje alkoholowe, wszystkie gorzelnie, które produkowały polugar i inne odmian alkoholi, a przepisy w większości przypadków zaginęły lub zniszczone.

Nazwa napoju Polugar również kojarzy się z technologią jego przygotowanie. W tamtych czasach, kiedy alkoholometr jeszcze nie istniał, twierdza napój mierzono przez wyżarzanie. W specjalnym pojemniku podpalono gotowy produkt a im mniej go było, tym wyższa była jego twierdza. Według oficjalny standard, objętość gotowego napoju powinna wypalić się równomiernie pół, dlatego pojawiła się jego oryginalna nazwa.

Metoda wyżarzania została po raz pierwszy wymieniona w Dekrecie z 1698 roku Piotr I I następnie wielokrotnie potwierdzane innymi dekretami suwerena. W 1863 Rosja wprowadziła podatek akcyzowy, którego wysokość zależała od twierdzy napój alkoholowy. Aby ułatwić proces pobierania podatków, w 1866 r postanowiono okrążyć fortecę polugar do 40 stopni.