Sekret dojrzewającej whisky, czyli dlaczego stary alkohol jest droższy?

Wielu z nas pewnie widziało butelki whisky z niezwykle drogą ceną. Średnio koszt dobrego napoju waha się od 800 do 10 tysięcy rubli. Ale czasami liczba ta może osiągnąć kilka milionów rubli. Głównym kryterium decydującym o takiej cenie jest wytrzymałość. Producenci mogą leżakować whisky przez 10 lat lub dłużej. Im dłuższy termin, tym droższa butelka. Przekonajmy się, w czym tkwi sekret wysokich kosztów leżakowanych napojów.

Jak długo dojrzewa whisky?

Każdy producent legendarnego napoju przestrzega zasady minimalnego okresu leżakowania.Najważniejsze jest to, że każdy rodzaj whisky musi leżakować w beczkach przez co najmniej 3 lata. Dopiero pod koniec określonego okresu płyn można z dumą nazwać „whisky”. Ale na tym się nie kończą.

Aby napój przelany do drewnianego pojemnika nabrał bogatszego smaku, leżakuje znacznie dłużej. W efekcie dojrzewa droga whisky 10 years. Istnieją również opcje, które były podawane przez około 12, 20 lub 30 lat. Ale najrzadsze i szczególnie cenne opcje to 50 lat starzenia. To ekskluzywny alkohol, którego nie każdy może spróbować.

Jak czas parzenia wpływa na smak whisky?

Dojrzewanie jest niezbędnym etapem w produkcji oryginalnego alkoholu. Na tym etapie napój nabiera swoich charakterystycznych właściwości:

• kolor;
• zapach;
• smak.

Znajdujący się w drewnianych beczkach płyn jest nasycony składnikami aromatycznymi i garbnikami. Im dłużej whisky leżakuje w pojemnikach, tym więcej tych substancji wchłania. Biorąc pod uwagę te cechy, możemy wyciągnąć kilka wniosków na temat wpływu czasu dojrzewania na smak:

• jeśli alkohol jest w beczkach dłużej niż 50 lat, to w smaku pojawiają się niezwykłe nuty (karmel, czekolada), a zapach jest wypełniony aromatem suszonych owoców;
• po 10-20 latach szkocka whisky prawie całkowicie traci aromat torfowego dymu, pojawia się miękkość w smaku;
• napoje parzone przez krótki czas mają dość ostry zbożowy smak i przezroczystą konsystencję.

Nie mniej ważne są substancje zawarte w drewnie dębowym. Tanina zapewnia słodki, cierpki smak, a lignina zapewnia smak waniliowy lub kokosowy.

Co wyróżnia stare whisky?

Wśród sommelierów panuje opinia, że ​​szczególnie cenne są starsze odmiany. Ale tutaj ważne jest, aby nie przesadzić z napojem. W końcu zbyt długi czas ekspozycji może również niekorzystnie wpłynąć na smak. W rozwoju zawsze przychodzi pewien moment, po którym właściwości ulegają pogorszeniu. Niektóre odmiany osiągają swój szczyt po 15-16 latach leżakowania, inne nasycają się już po 5 latach zaparzania.

Głównym powodem tej różnicy są różne technologie destylacji, rodzaje beczek, surowce itp. Dlatego 50-letnia whisky nie zawsze zapewni przyjemny smak i przyjemność z aromatu. Po tym czasie napój może zamienić się w praktycznie bezalkoholowy płyn, silnie śmierdzący drewnem. Ale czasami ten okres działa cuda przy drinku.

Whisky Grant's może być uderzającym przykładem. Pewna część ich napoju była przechowywana w beczkach przez ponad 50 lat.Kiedy zostały otwarte, otrzymały niesamowity napój, który zachował 40% mocy i był nasycony owocowymi nutami i smakiem kory brzozy. Nawet doświadczeni sommelierzy z dużym doświadczeniem nie potrafili określić powodu powstania takiego arcydzieła.

Jeśli Ty również chcesz docenić niesamowity smak leżakowanych trunków, to powinieneś kontaktować się tylko z zaufanymi sprzedawcami. Rzeczywiście, w tym obszarze istnieje duże prawdopodobieństwo zakupu podróbki lub towaru niskiej jakości.