Schweppes: wszystkie

Schweppes to światowej klasy marka napojów bezalkoholowych. Marka jest własnością Dr. Pepper Snapple Group”, dystrybutor w Federacji Rosyjskiej – „The Coca-Cola Company”.

Schweppes jako pierwszy wprowadził napoje gazowane bez alkoholu. Początkowo wynalazek został opatentowany jako lek. Schweppes jest spożywany jako samodzielny napój gazowany, dodawany do koktajli alkoholowych i bezalkoholowych. Jednym z najpopularniejszych jest gin z tonikiem.

Historia Schweppes

Historia napoju wywodzi się ze Szwajcarii, z Genewy. W 1783 roku Niemiec Jacob Schwepps, zajmujący się zegarkami i częściowo nauką na poziomie amatorskim, wynalazł metodę wytwarzania wody gazowanej na skalę przemysłową.Kiedy zdał sobie sprawę, że jego potomstwo ma przyszłość, przeniósł się do stolicy Anglii. W Londynie w 1792 roku otworzył fabrykę i nadał firmie nazwę J. Schweppe & Co.

Minęło trochę czasu, zanim jego firma zaczęła przynosić duże dochody. Schweppes ponownie zajął się nauką, a ¾ firmy stało się własnością imigrantów z Normandii: Roberta Breuera, Francisa i Henry'ego Lausan.

Początek epoki wiktoriańskiej upłynął pod znakiem przejścia firmy na handlarza winem Johna Kemp-Welcha i Williama Batha. Stało się to w 1834 roku. Obaj mężczyźni pochodzą z angielskiego miasta Bath.

Po 2 latach królowa Wiktoria wyznaczyła firmę jako oficjalnego dostawcę napojów na dwór królewski, a także nadała mu tytuł królewski. Schweppes jest bardzo dumny z tego, że w przyszłości wszyscy brytyjscy władcy, z wyjątkiem Edwarda VIII, który zasiadał na tronie bardzo krótko, nadali firmie Royal Letters.

Na poniższym zdjęciu historia rozwoju butelek Schweppes

W 1851 r. odbywała się Wielka Wystawa w Londynie, na którą poproszono firmę J. Schweppe & Co o dostarczenie na nią swojej linii produktów. Z okazji wydarzenia w centralnej części wystawy zainstalowano dużą fontannę, którą wypełniono po brzegi Schweppes Malvern Water. Nadal można go zobaczyć na logo marki.

Najlepsze czasy marki przypadły na rok 1870. Następnie linia została uzupełniona dwoma nowymi napojami. To piwo imbirowe i tonik Schweppes.

Po 7 latach otwarto przedsiębiorstwo w australijskim mieście Sydney, po kolejnych 7 - w Nowym Jorku na Brooklynie. Wtedy Wielka Brytania była bardzo potężnym krajem i posiadała kolonie od Indii po Afrykę. Do krajów, które często chorowały na malarię, wysłano wojsko.

Chinina była znana jako środek przeciwgorączkowy i przeciwbólowy, ale smakowała bardzo gorzko. Wtedy firma Schweppes rozpoczęła produkcję sody z cukrem, chininą i pomarańczą w składzie. Tonik wojskowy trafił w gust, bo po nim długo nie chciało się pić, a do tego chronił przed groźną chorobą.

W 1893 roku Schweppes opatentował głowice syfonu pokryte porcelaną. W tym samym czasie zaczęła rozprowadzać napoje gazowane w automatach. W 1897 r. firma J. Schweppe & Co przestała istnieć, ponieważ została przekształcona w Schweppes Ltd.

W XX wieku marka nadal się rozwijała, na całym świecie powstawały nowe przedsiębiorstwa. Firma stała się pierwszą na rynku brytyjskim wśród producentów napojów orzeźwiających. W latach wojny oczywiście wyhamował, ale 3 lata po zakończeniu działań wojennych wielkość sprzedaży wzrosła 3-krotnie.

W 1969 roku Cadbury Schweppes połączyło Schweppes i Cadbury, firmy miały wspólny zarząd finansowy.

30 lat później znaki towarowe Schweppes, Crush, Dr Pepper i Canada Dry zostały kupione przez The Coca-Cola Company.

W 2013 roku firma obchodziła 230-lecie istnienia. Napoje są wysyłane do ponad 160 krajów.

Rodzaje Schweppes

1. Indyjski tonik

   Najbardziej rozpoznawalny ze wszystkich produktów. Został wynaleziony w czasach, gdy Wielka Brytania miała kolonie indiańskie. Został użyty w pierwszym ginie z tonikiem. Oryginalna nazwa Schweppes Tonic Water.

   Do 1953 roku kupowany był tylko w krajach brytyjskich, po czym trafił na rynek amerykański. Przyjechał do Rosji w 2000 roku. Po 6 latach przemianowano go na Schweppes Indian Tonic, aby zachować pamięć o historii pochodzenia.

   

2. Gorzka Cytryna

   Ten tonik jest wytwarzany z soku i skórki cytryny, dzięki czemu ma charakterystyczny gorzki smak. Skórka pojawi się na dnie butelki, więc schłodź ją do temperatury 2-7°C i dobrze wstrząśnij przed wypiciem.

   Pierwotnie został wymyślony jako „mikser” do koktajli alkoholowych, ale konsumenci lubili go jako samodzielny napój. Narodził się w 1956 roku, kiedy Schweppes Indian Tonic chciał dodać goryczy.

   Na terenie Federacji Rosyjskiej smak został wprowadzony w 2000 roku, według danych z 2013 roku jest najpopularniejszy w naszym kraju i stanowi nieco ponad połowę sprzedaży.

   

3. Mojito

   Zobaczyłem światło dzienne w 2015 roku. W smaku limonki i mięty z charakterystyczną dla Schweppes chininową goryczką, a także niezwykłymi nutami rumu z Karaibów. Został stworzony specjalnie na rynek rosyjski.

   Pod względem smaku ma przewagę nad Mojito innych producentów.

   

4. Odważny granat

   Napój bezalkoholowy o wyraźnym smaku granatu.

   

5. Jasny Imbir

   Zainspirowany szeroką gamą gorzkich aperitifów. Smakuje wspaniale, jak koktajl, ale nie zawiera alkoholu.

   

6. Spritz Aperitivo

   Orzeźwiający jak koktajl o tej samej nazwie, tyle że nie zawiera alkoholu.

   

Jak iz czym pić Shvpes

Schweppes będzie doskonałym składnikiem koktajli. Na przykład Absolute Russian, Wild Cherry, Bitter Glam i inne. Z alkoholu najlepiej będzie łączyć się z wódką, martini i ginem.

Napój można też pić w czystej postaci, schłodzony do temperatury 2–7°C.

Ciekawe fakty o Schweppes

1. The Coca-Cola Company nie ma prawa do produkcji i sprzedaży produktów w Afryce Południowej, Francji i Stanach Zjednoczonych.

2. J. Schweps jest uznawany za twórcę branży produkującej napoje bezalkoholowe.

3. W 1878 roku na wystawie w Paryżu firma J.Schweppe & Co otrzymała medal za drugie miejsce. Wyższej nagrody nie przyznano producentom wód gazowanych. Dwa lata później Paryska Akademia Narodowa przyznała marce złoto według tego samego kryterium.

4. Autentyczna gama smaków Schweppes jest wytwarzana z naturalnych składników. W kompozycji zawsze jest chinina na gorycz.

5. Jedną z najsłynniejszych kampanii reklamowych była ta, w której wykorzystano dźwięk Schhh związany z bąbelkami gazu i momentem otwarcia butelki.