Wino Khvanchkara: recenzja + jak wybrać

Khvanchkara to jedno z najbardziej znanych gruzińskich win. Należy do kategorii czerwonych naturalnie półsłodkich. Wspomniane wino produkowane jest z winogron uprawianych w wyraźnie ograniczonym, w tym na poziomie ustawodawstwa gruzińskiego, naturalnym terroir, położonym na prawym brzegu rzeki Rioni, w pobliżu wsi Khvanchkara (dystrykt Ambrolauri, historyczny region Racha).

Według wiarygodnej wypowiedzi lokalnych winiarzy, winogrona dojrzewające nawet na przeciwległym brzegu rzeki nie zawierają wystarczającej ilości cukru.

Historia napoju w skrócie

W historii trunku były dwa znaczące momenty, które postawiły go w czołówce gruzińskiej branży winiarskiej. Pierwszym z nich była nieoczekiwana furia, jaką zrobiło w 1907 roku domowe wino książąt Libanu i Dmitrija Kipianiego, niemal żartobliwie zaprezentowane na odbywającej się pod królewskim patronatem międzynarodowej belgijskiej wystawie przemysłu.

Drugą kwestią było zwrócenie przez towarzysza Stalina szczególnej uwagi na to samo miejscowe wino, które wówczas nazywało się Kipianevskoye. Nawiasem mówiąc, to Soso Dżugaszwili odegrał bezpośrednią lub pośrednią rolę w ukrywaniu „szlachetnego” pochodzenia napoju i przemianowaniu go na Khvanchkara.

Produkcja Khvanchkara

Do przygotowania interesującego nas trunku używa się dość rzadkich lokalnych szczepów winorośli: Alexandrouli i Mujuretuli (teoretycznie w winie dozwolone jest do 10% Sapiravi, ale szanujący się producent nigdy się nie zniży do takich wulgaryzmów).Khvanchkara jest produkowana przy użyciu technologii Racha-Lechkhum, która jest typowa dla północno-zachodniej Gruzji. Polega na fermentacji moszczu gronowego bez usuwania miąższu (kiełków, nasion, skórek itp.), a następnie przerwaniu procesu fermentacji poprzez obniżenie temperatury.

Tak więc praktyczne zastosowanie znalazła obserwacja miejscowych chłopów, którzy zauważyli, że młode wino staje się słodsze pod wpływem nagłych mrozów. Gotowy napój jest pasteryzowany przed butelkowaniem, co nieco obniża jego oryginalny smak, zdradzając w zamian stabilność niezbędną do transportu.

Opis napoju Khvanchkara

Oprócz powyższych cech planu geograficznego i technologicznego Khvanchkara musi posiadać pewne obowiązkowe właściwości chemiczne i spełniać szereg parametrów organoleptycznych:

1. Twierdza - 10, 5-12 stopni;

2. Zawartość cukru - 3-5%;

3. Kolor - od ciemnego rubinu do rubinowo-fioletowego;

4. Zapach - wyczuwalne nuty maliny, jeżyny, fiołka górskiego i czerwonej aksamitnej róży;

5. Smak - bogaty, pełny, okrągły, z nutami malin, jeżyn, suszonych owoców i możliwym posmakiem migdałów;

6. Posmak jest długi, cierpki.

Jak iz czym piją Khvanchkara

Duma winiarzy Racha może i powinna być pijana z klasycznych kieliszków do czerwonego wina. Temperatura proponowanego napoju powinna wynosić 12-14°C. Przystawką do wina mogą być różne dania mięsne, związane przede wszystkim z kuchnią gruzińską.O wiele bardziej kompetentne byłoby jednak dołączenie do głównej uczty wytrawnych win stołowych, a na deser zachować Khvanchkarę: owoce, orzechy, czurczhelę lub miękkie sery.

Główni producenci

Dochodzimy do bardzo delikatnej chwili. Faktem jest, że nawet w najbardziej udanych latach plony zebrane w apelacji określonej przez ustawodawstwo gruzińskie mogą wyprodukować nie więcej niż dziesięć tysięcy butelek wina. Jednocześnie, zgodnie z tymi samymi przepisami, napój musi być produkowany w samym terroir lub w jego bezpośrednim sąsiedztwie.

W Gruzji są tylko cztery zakłady spełniające wszystkie niezbędne wymagania: najstarsza fabryka w regionie Chvanchkara, zlokalizowana we wsi o tej samej nazwie, a także przedsiębiorstwa Ambrolauri, Chrebalo i Bugeuli, położonych w sąsiednich osadach (ta ostatnia, choć zbudowana na lewym brzegu Rioni, to jednak przetwarza surowce zakupione na przeciwległym brzegu rzeki).Ponadto w mikrostrefie odpowiedniej do uprawy winogron kondycjonowanych można nabyć pożądane wino w małych prywatnych gospodarstwach. Według wtajemniczonych prym pod tym względem prowadzą winiarze z miejscowości Chorjo.

Tak więc musimy dojść do rozczarowującego wniosku o faktycznej niedostępności prawdziwej Khvanchkara w szerokiej sprzedaży. Jednocześnie w asortymencie wszystkich mniej lub bardziej poważnych supermarketów wino o tej samej nazwie jest dość szeroko reprezentowane, produkowane przez tak znane gruzińskie firmy, jak Chateau Mukhrani, House of Georgian Wine, Telavi Wine Cellar, GWS, Badagoni itp. Chociaż moce produkcyjne wszystkich tych przedsiębiorstw znajdują się w środkowej lub wschodniej Gruzji, zakłada się, że ich Khvanchkara zawiera winogrona Alexandrouli i Mujuretuli uprawiane w winnicach należących do konkretnej firmy z „właściwej” mikrostrefy. Przeciętny kupujący może uwierzyć tylko na słowo powyższego stwierdzenia.Jedyne, czego można być pewnym przy zakupie takiego wina, to jakość trunku, który może nie być autentyczną Khvanchkara.

Jak odróżnić podróbkę

Przy wyborze zasłużonego wina Racha należy kierować się następującymi zasadami:

1. Najlepiej wybrać produkty winnic Khvanchkara, Ambrolauri, Chrebalo i Bugeuli;

2. Czytając etykietę, należy przede wszystkim zwrócić uwagę na region pochodzenia i skład trunku (niektórzy rzemieślnicy bez wahania zaznaczają, że oferowane przez nich wino jest wytwarzane z winogron Khvanchkara);

3. Zwróć uwagę na butelkę - musi być wysokiej jakości, ale jednocześnie niepretensjonalna;

4. Pamiętaj, że autentyczny napój tej klasy nie kosztuje mniej niż czterdzieści dolarów.

5. Rubinowy kolor Khvanchkara musi być ciemny i nasycony;

6. Nuty cierpkie obecne w posmaku napoju nie powinny być zastępowane kwaśnością;

7. Cóż, mam nadzieję, że będziesz w stanie samodzielnie rozpoznać i podjąć odpowiednie środki.