Wskazówki dotyczące degustacji wina

Co musisz wiedzieć?

Wino to bardzo złożony i wieloaspektowy napój. Wino jest pełne niuansów, a jego konsumpcja obejmuje docenienie wszystkiego, co natura i winiarz włożyli w wino. Doświadczeni degustatorzy wina potrafią rozróżnić subtelne niuanse zapachu i smaku oraz powiedzieć, jakie uczucia wywoła każde wino.

Wskazówki dotyczące degustacji wina

1. Wina nie należy degustować po spożyciu potraw i napojów, które wpływają na smak i pozostawiają długi posmak. Należą do nich na przykład kawa, czekolada, papierosy i dym tytoniowy, cukierki z mentolem i alkoholem itp. Tylko chleb prawie nie ma wpływu na postrzeganie wina.

2. Podczas degustacji wina oceniane są jego cechy organoleptyczne: kolor, zapach i smak.

3. Pomieszczenie do degustacji powinno być czyste, nieposiadające silnych obcych zapachów, w tym zapachu kwiatów. Pomieszczenie powinno być oświetlone odpowiednio jasnym, ale rozproszonym światłem.

4. Wspólny stół nakryty jest białym obrusem, ale bynajmniej nie wielokolorowym. Próbki są umieszczane na stole do degustacji.

5. Degustatorzy ubierają się schludnie i dyskretnie, nie używają perfum i kosmetyków o intensywnym zapachu. Powietrze nie powinno być suche, ale nieco wilgotne (wilgotność 75-85%), co sprzyja lepszemu odczuwaniu zapachów.

6. Ważna jest temperatura degustowanego wina. Średnie wartości dla szampana to 7-9 stopni; dla win lekkich wytrawnych (10-12)°С (dla win białych) i (10-14)°С (dla win czerwonych); do win mocnych (16-18) ° С; do win deserowych i likierowych (18-20)°С.

7. Jako zastawę stołową zastosowano klasyczny szklany kieliszek do wina w kształcie tulipana z długą nóżką, w którym ścianki kieliszka są lekko zwężone przy szyjce. Kieliszek powinien być zwykły, bezbarwny i przezroczysty (aby docenić kolor wina), ale w żadnym wypadku nie powinien być fasetowany, kryształowy ani kolorowy.

Proces degustacji wina

1. Wino wlewa się do kieliszka na 1/3 kieliszka.

2. Na pierwszym spotkaniu kieliszek jest ustawiany na wysokość oczu i oceniana jest przezroczystość i kolor wina.

Oznaki choroby wina to nierówny kolor, paski i zamglenie.

Niektóre starsze wina z kolekcji mogą nie mieć jasnej klarowności (w przeciwieństwie do win młodych), ale mogą być nieco mętne. Dopuszczalna jest również obecność drobnych kryształków kamienia nazębnego.

W przypadku win czerwonych przezroczystość i kolor są oceniane na tle białej kartki papieru. Szkło można przechylać. Jeśli obrócisz przechyloną szklankę lub przekręcisz prostą szklankę, na ścianach pozostaną ślady wina w postaci smug. Francuzi nazywają je „nogami wina”. Uważa się, że im dłużej nóżki stoją na ściankach kieliszka, tym lepsza jest jakość wina (choć ocena ta nie jest bezdyskusyjna). A o sile trunku mówią też nóżki do wina.

Ostateczna ocena wina

Po oględzinach wina w kieliszku przechodzą do oceny zapachowej (ocena wina po zapachu).

W takim przypadku ważna jest odpowiednia temperatura do picia wina. Jeśli wino jest zbyt zimne, to bukiet jest ledwo wyczuwalny lub nie ma go wcale, jeśli wino jest zbyt przegrzane, to aromaty odparowują zbyt szybko, mieszają się i trudno je od siebie odróżnić.

Bukiet nazywany jest bukietem, ponieważ jest to cały zestaw ciągle zmieniających się aromatów, które stopniowo pojawiają się jeden po drugim pod wpływem temperatury.Aby je w pełni ocenić, należy najpierw ocenić wino niemusujące, a następnie lekko manipulować kieliszkiem: pochylać, przekręcać.

Profesjonalni degustatorzy nawet „wkładają” nos do kieliszka, oceniają aromat, następnie delikatnie manipulują kieliszkiem, jakby się nim bawili, a następnie ponownie powąchają wino, ponownie zanurzając nos w kieliszku.

Intensywność i złożoność bukietu wskazuje na jakość wina.

Zwyczajne (młode jednoroczne) z reguły mają zapach jednosylabowy.

Dojrzałe, drogie wina, zwłaszcza te z kolekcji, mają bardzo złożony, wieloaspektowy bukiet.

1. Do opisu zapachu i bukietu wina stosuje się analogię zapachów, np.: kwiatowy, owocowy, owocowy, warzywny , ostry, ostry itp. (To samo dotyczy smaku wina).

2. Wady wina to niedopuszczalne zapachy: spleśniały, stęchły, octowy, zapach acetonu itp.

Ostatni test wina - test smaku

Mała porcja wina jest pobierana do ust i opóźniana. Profesjonalni degustatorzy niejako „przeżuwają” porcję wina. Możesz spróbować wciągnąć powietrze i przedmuchać je przez wino. W ustach wino rozgrzewa się, co wydziela aromaty wychwytywane przez zmysł węchu (obszary języka wyczuwają tylko cztery smaki: słodki, słony, kwaśny, gorzki). Dlatego przy przeziębieniu nie należy próbować wina.

Ostateczne zalety wina pojawiają się w ustach. Dobre wino (niekoniecznie leżakowane, może zwykłe) powinno być harmonijne, dobrze wyważone w smaku. Ponadto napój powinien być zrównoważony pod względem kwasowości, zawartości cukru i cierpkości; i harmonijny w kolorze, zapachu i smaku. Dobrze dojrzewające wina pozostawiają długi posmak, a im bardziej złożony i różnorodny, tym lepsza jakość wina. Za pomocą tego wskaźnika możesz określić elitarne arcydzieła wina.

Cierpki, cierpki smak wina świadczy o nadmiarze garbników (garbników); agresywność wina wskazuje na nadmiar kwasowości (przeciwieństwem jest świeże wino); wodniste (nie gęste) wino wytwarza niewiele substancji ekstrakcyjnych lub nie wytwarza ich wcale (przeciwieństwem jest wino aksamitne). Wino ocenia się według smaku: świeże, pełne, harmonijne itp.

Po badaniu w jamie ustnej fachowcy wypluwają porcję wina i płuczą usta (przed oceną nowej porcji wina) zwykłą wodą. Dla kochanka lepiej po prostu przełknąć porcję wina.

Vzboltai uważa, że ​​degustacja to bardzo trudne zadanie. W celu szkolenia, rozwoju i utrwalenia umiejętności degustatora możesz z zasłoniętymi oczami, degustując białe i czerwone wina z różnych kieliszków, spróbować określić, czy jest to wino białe, czy czerwone.