Przegląd konstrukcji bimbru: cewka

Do produkcji mocnych alkoholi domowe destylatory wykorzystują wszelkiego rodzaju urządzenia, wykonane samodzielnie lub zakupione w sklepie. Mogą mieć różne wymiary, wyposażenie, wydajność itp.

Bimber tradycyjny jest urządzeniem do destylacji zacieru i składa się z trzech głównych elementów: kostki destylacyjnej, wężownicy i parownika. Zatrzymajmy się pokrótce nad każdym szczegółem, aby lepiej zrozumieć zasadę działania całego systemu.

Alembik

Największa część aparatu, w której podgrzewany jest zacier. Musi być wyposażony w wyjmowaną, szczelną (uszczelnioną) pokrywę.

Objętość zbiornika może być różna: od 5 do 100 litrów.

Destylatorzy domowi preferują pojemniki o średniej pojemności - 20-30 litrów. Zbyt małe dają niewielki uzysk produktu, zbyt duże są trudne w utrzymaniu i wymagają znacznych nakładów finansowych. Zużyte pojemniki domowe i spożywcze często służą jako kostka destylacyjna: szybkowary, puszki, garnki, beczki po piwie, emaliowane wiadra itp.

Materiał może być inny: zwykle metal, ale są też inne opcje, takie jak szkło. Preferowana jest stal nierdzewna lub miedź dopuszczona do kontaktu z żywnością.

Lepiej nie używać aluminium i innych dostępnych metali, ponieważ mogą one wpłynąć na jakość produktu i szybko zepsuć się. Naczynia emaliowane są również krótkotrwałe.

Dobrze, jeśli kostka destylacyjna ma szeroką szyjkę i jest wyposażona w termometr: pierwszy ułatwia konserwację naczynia, drugi jest niezbędny do kontroli procesu destylacji.

Zbiornik można ogrzewać na otwartym ogniu, kuchence indukcyjnej lub z sieci elektrycznej za pomocą elementów grzejnych. Z kostki destylacyjnej opary zawierające alkohol unoszą się rurką i wchodzą do kolejnego elementu konstrukcyjnego - parownika.

Sukhoparnik

Jest to szczelny pojemnik wykonany ze szkła lub metalu, który odfiltrowuje część szkodliwych zanieczyszczeń z oparów alkoholu.

W zależności od przeznaczenia urządzenie jest również nazywane studzienką. Umieść go między kostką destylacyjną a lodówką, łącząc je za pomocą silikonowych węży lub metalowych rurek.

W domu najczęściej używana jest suszarka do szklanych słoików.

Zasada działania studzienki polega na gwałtownym spadku ciśnienia i temperatury wewnątrz naczynia. W efekcie następuje kondensacja oparów: część z nich (pewien procent olejów fuzlowych i wody) pozostaje na dnie zbiornika, część powraca do stanu gazowego i przemieszcza się dalej.

Dobrze, jeśli urządzenie jest wyposażone w kranik do spuszczania zanieczyszczeń, co ułatwia ich usuwanie.

Funkcje steamera:

1. Wzmocnienie destylatu.

2. Zgrubne czyszczenie olejów fuzlowych.

3. Zabezpieczenie przed wnikaniem piany i kropli zacieru (sprayu) do produktu końcowego podczas mocnego ogrzewania.

4. Aromatyzacja alkoholu podczas procesu destylacji (w tym celu kawałki owoców lub skórki umieszcza się w słoiku).

Niektórzy bimbrownicy rezygnują z parownicy lub zastępują ją bardziej zaawansowaną opcją czyszczenia pośredniego - deflegmatorem. To urządzenie działa na zasadzie lodówki i zatrzymuje niektóre szkodliwe zanieczyszczenia, zawracając je z powrotem do zbiornika destylacyjnego.

Jedną z wersji tego elementu jest bąbelek. Różni się od sukhoparnika tym, że w słoiku znajduje się płyn, w którym osadzają się niektóre toksyczne substancje. W takim przypadku rura wychodząca ze zbiornika jest zanurzona głęboko w wodzie.

Wybór jednego lub drugiego projektu należy do właściciela urządzenia. Vzboltai uważa, że ​​najlepszym rozwiązaniem jest podłączenie deflegmatora, który lepiej filtruje zanieczyszczenia, ale lepiej jest zainstalować suchą parownicę lub bełkotkę, niż w ogóle nie stosować czyszczenia pośredniego.

Ze względu na obecność kilku osadników rozwiązanie to uznaje się za niewłaściwe z punktu widzenia poprawy czystości produktu. Jedynym „plusem” takiego systemu jest zwiększenie mocy bimbru.

Cewka

Po pośrednim oczyszczeniu opary zawierające alkohol są przenoszone do lodówki, gdzie są skraplane i przekształcane w produkt końcowy. To wciąż najważniejszy element bimbru. Główną częścią komory chłodniczej jest wężownica, czyli rurka skręcona w spiralę. Występuje w dwóch rodzajach:

1. Klasyczny

   W tym przypadku opary alkoholu poruszają się wewnątrz wężownicy, a chłodnica (woda, lód, śnieg) znajduje się na zewnątrz, np. w wiadrze. Ta opcja nie wymaga ciągłego dostarczania płynu, dlatego nie jest powiązana z zaopatrzeniem w wodę. Alternatywnie można zastosować chłodzenie powietrzem, ale jest ono mniej wydajne.

2. Odwracać

   Ten typ urządzenia jest inaczej nazywany lodówką Dimrotha.W tym przypadku wewnątrz cewki znajduje się chłodnica - bieżąca woda, a opary alkoholu poruszają się wzdłuż jej konturu wewnątrz specjalnego zbiornika i skraplają się na rurze. Ciecz w takiej lodówce jest podawana od dołu, a odbierana od góry, dzięki czemu porusza się w kierunku pary i tworzy przeciwprąd.

Zwoje różnią się też położeniem w przestrzeni. Można je ustawić poziomo, pionowo lub pod kątem. W przypadku opcji klasycznych preferowany jest układ pionowy, dzięki czemu bimber w naturalny sposób spływa pod własnym ciężarem do pojemnika odbiorczego.

Możesz kupić gotową lodówkę lub zrobić ją samodzielnie. Różne materiały do ​​produkcji:

1. Miedź

   Posiada optymalną przewodność cieplną, jest łatwy w obróbce, poprawia jakość bimbru. Wymaga jednak wysokiej jakości czyszczenia kwasem cytrynowym lub octem i jest droższy niż inne opcje.

2. Aluminium

   Dostępne, tanie, łatwe w użyciu, ale negatywnie wpływają na wydajność produktu.

3. Stal nierdzewna

   Bardziej dostępny niż miedź, ale gorzej przewodzi ciepło. Trudny w obsłudze, ale łatwy w użyciu. Nie wpływa na jakość alkoholu.

4. Szkło

   Kruche, ma słabą przewodność cieplną, nie nadaje się do obróbki domowej. Z „plusów”: przystępna cena, obojętność na alkohol.

Co do pozostałych parametrów tuby optymalne są: długość (w stanie rozłożonym) - 1,5 - 2 m, grubość - ok. 1 mm, średnica wewnętrzna - ok. 1 cm.

Bimber nadal można wykonać całkowicie samodzielnie, można dokupić poszczególne elementy i złożyć je w jedną konstrukcję lub zakupić gotowe urządzenie fabryczne.