Jaka jest różnica między piwem a napojem piwnym: krótko i wyraźnie

Termin „napój piwny” istnieje tylko w Rosji, został zawarty w przepisach technicznych dotyczących produkcji piwa i napojów pokrewnych. Pojęcie to obejmuje wszystkie piwa, w których zawartość niesłodowanych ziaren i innych „obcych” dodatków przekracza 20%.

Krótka odpowiedź na pytanie

Krótko mówiąc, główna różnica między piwem a napojem piwnym polega na tym, że piwo nie może zawierać żadnych składników innych firm, z wyjątkiem klasycznych ( brzeczka słodowa, drożdże piwne, chmiel, woda).

Warto wspomnieć, że klasyczne piwo wytwarzane jest ze słodu (kiełkującego ziarna), najczęściej jęczmiennego.Ale oprócz klasycznego piwa warzone są również odmiany z dodatkiem niesłodowanego ziarna, czyli nie kiełkującego. Odbywa się to wyłącznie w celu uzyskania oryginalnego smaku, a nie ze względów ekonomicznych, jak sądzą niektórzy.

W ZSRR takie odmiany miały zwykle przedrostek „oryginalny” lub „specjalny” w nazwie, a zawartość niesłodowego w nich mogła sięgać nawet 50%, co określił GOST i ten fakt nikomu nie przeszkadzał. Wystarczy przypomnieć tak popularne sowieckie odmiany jak Leningradskoje czy Klinskoje (nie mylić z nowoczesną marką), gdzie do gotowania brzeczki używano plew ryżowych.

Hoegaarden Rosé to typowy przedstawiciel napoju piwnego

Zgodnie z formułą Reinheitsgebot piwo powinno zawierać tylko wodę, słód i chmiel. Jednak w zależności od producenta ten sam skład może być zapisany na etykiecie w różny sposób.

1. Woda – woda pitna, oczyszczona woda pitna.

2. Słód – słód jęczmienny, słód jęczmienny jasny, słód browarniany jasny jęczmienny.

3. Chmiel – produkty chmielowe, chmiel+drożdże.

Jeśli napój zawiera inne składniki (syrop m altozowy, słodzik E950, syrop skrobiowy itp.), to nie będzie już nazywany piwem, będzie napojem piwnym.