Weissbier: historia

Weissbier lub Weissbier to piwo pszeniczne górnej fermentacji, najczęściej spotykane w południowych Niemczech i Bawarii.

Inny owocowy aromat, pikantno-bananowy smak i dużo piany. W jego produkcji do słodu jęczmiennego dodaje się również słód pszeniczny, dzięki czemu ma on jasnożółty kolor. Aromat nie ostry, przyjemny, zawartość alkoholu 5-5,4%.

Historia piwa Weissbier

Piwo pszeniczne ma tak samo długą historię jak piwo jęczmienne, którego początki sięgają neolitu. Ale jęczmień zawsze był bardziej popularny.

W Niemczech piwo po raz pierwszy znane było w 736 roku, produkcja rozpoczęła się w południowych Niemczech, następnie rozprzestrzeniła się na cały kraj. W kraju było mało pszenicy, wszystko szło na wypiek chleba.

23 kwietnia 1516 roku książę Bawarii wydał ustawę o czystości piwa. Uregulował produkcję napoju wyłącznie ze słodu jęczmiennego, drożdży, wody i chmielu. Żyto i pszenica ostatecznie zablokowały drogę na szczeblu państwowym.

Mieszkańcy Bawarii nie cofnęli tego dekretu: tak bardzo pokochali piwo pszeniczne, że gotowi byli za nie zrezygnować z chleba. Zaczęto go robić nielegalnie w podziemiu. Wiedział o tym rząd, więc postanowił zmonopolizować produkcję Weissbiera.

Konkluzja jest prosta: pieniądze dla państwa - piwo dla ludzi. Szlachetni panowie feudalni postanowili, że piwo będzie teraz warzone w zapomnianej przez Boga leśnej wiosce Schwartzakh. Takie produkty kosztują bajeczne pieniądze.

Po stu latach produkcja w końcu ujrzała światło dzienne. W samym sercu Monachium zainstalowano browar, w którym warzy się piwo „Weisses bräuhaus”. Później poznali technologię produkcji w całym kraju, a napój miał podgatunki i kulturę konsumpcji.

Z Bawarii piwo to trafiło najpierw do Norymbergi, a potem do obecnej stolicy - Berlina. Przeżywała kilka okresów popularności, ostatni w latach 80. i 90., kiedy zaczęło się rozwijać browarnictwo domowe i rzemieślnicze.

Piwo to trafiło na teren Rosji dopiero w 2000 roku, ale w naszym kraju stosuje się technologię dolnej fermentacji, a nie górnej. Nazywa się obóz. Jest górnej fermentacji, ale to rzadkość.

Rodzaje piwa Weissbier

1. Hefeweizen

   W tłumaczeniu piwo „drożdżowo pszeniczne” to najsłynniejsza odmiana Weizenbier. Niefiltrowane, więc lekko mętne. Uważa się, że drożdże wzbogacają jej smak.

   Jeśli chcesz cieszyć się klarownym napojem, nalewaj butelkę pojedynczo. Jeśli chcesz klasyki, wlej tylko część. Ustaw butelkę z pozostałością w pozycji poziomej, poczekaj, aż osad wypłynie i wlej napój do szklanki.Piwo uważane jest za letnie, zaleca się schłodzenie do 10°C.

2. Kristallweizen

   To ten sam hefeweizen, tylko dokładnie przefiltrowany, dzięki czemu napój jest krystalicznie czysty. Czysty, gazowany napój o wyrazistym owocowym smaku, idealny na gorącą porę roku.

   Czasami nazywa się go szampanem weizen ze względu na dużą zawartość dwutlenku węgla i wygląda jak wino musujące. Jest uważany za najlżejszy z całej linii. Podawane schłodzone 7–8 °C.

3. Dunkelweizen

   Ten typ różni się tym, że jest warzony z ciemnych odmian hefeweizen przez dodanie dużej ilości jęczmienia do pszenicy.

   Dzięki temu kolor jest ciemniejszy, wskaźnik siły wyższy (4,8-5,8°). Ta odmiana, w przeciwieństwie do dwóch powyższych, jest uważana za odpowiednią na zimę. W smaku jest bardziej cierpki, wyraźniej słychać w nim goździki i banana. Nie schładzać przed podaniem.

4. Gose

   W tym piwie kolendra jest dodawana do pszenicy, solona. Smakuje kwaśno, wydziela zapach suszonych owoców.

5. Berliner Weisse

   Ten napój oparty jest na dwóch głównych składnikach: pałeczkach kwasu mlekowego i słodzie pszenicznym 25-50%. Tworzy to wysoką kwasowość, dlatego nie zaleca się picia napoju bez przekąski.

   Z reguły w procesie butelkowania dosładzany jest syropem malinowym lub przytulii.

6. Weizenbock

   To, do czego jesteśmy przyzwyczajeni w Rosji: mocne piwo dolnej fermentacji.

7. Witbier

   Inna nazwa blanche. Pochodzi z Flandrii, niefiltrowane, dolnej fermentacji.

   Zwyczajowo do słodu jęczmiennego dodaje się niesłodowaną pszenicę, skórkę pomarańczową i kolendrę.

Jak pić Weissbier

Piwo pszeniczne nalewane jest z wysokich szklanek zwężonych u dołu. Aby zapobiec powstawaniu zbyt dużej ilości piany, butelka jest wstępnie schładzana. Co ciekawe, dno kieliszka ma zgrubienie, dzięki czemu nie pęka: dolna część jest zwykle brzęcząca po toście.

Co do nalewania piwa do szklanki, opinie są podzielone. Niektórzy są przyzwyczajeni do nalewania piwa do szklanki powoli pod kątem, podczas gdy inni stawiają szklankę na pojemniku i gwałtownie odwracają go do góry dnem.

Cechy produkcji Weissbier

Technologia produkcji piwa Weissbier jest taka sama jak w przypadku piwa pszenicznego, którym w zasadzie jest. Stosuje się słód pszeniczny, słód jęczmienny i wysokie temperatury, ponieważ stosowana jest metoda górnej fermentacji.Chmiel jest obecny, ale nie tak wysoki jak w piwie jęczmiennym, dzięki czemu piwo nie jest gorzkie.

Jeśli chcesz, aby piwo było bardziej wytrawne w smaku, możesz dodać drożdże oddolne.

Piwo niefiltrowane smakuje ciekawiej, ale pod względem trwałości ustępuje piwu filtrowanemu, dlatego często jest filtrowane.

Interesujące fakty

1. Jakościowe piwo pszeniczne górnej fermentacji można znaleźć również na rynku rosyjskim. Na przykład „Pszenica Chamovniki” w 2014 roku została nagrodzona medalem międzynarodowej nagrody „Monde Selection 2014”.

2. Weissbier ma specyficzny owocowy smak dzięki reakcji pierwiastków śladowych i bakterii drożdży w składzie słodu pszennego.

3. Jest dużo piany, ponieważ pszenica jest bardziej nasycona białkiem niż inne zboża.