Jaka jest różnica między brandy a koniakiem: krótko i wyraźnie

To pytanie często można znaleźć w Internecie. Wyczerpującym dowodem na to jest dość powszechne powiedzenie, które mówi, że każdy koniak to brandy, ale nie każda brandy to koniak. Aby to stwierdzenie nie zostało odebrane jako piękny paradoks, przyjrzyjmy się problemowi szczegółowo.

Co to jest brandy

Pojęcie „brandy” obejmuje wszystkie napoje spirytusowe destylowane z młodego wina gronowego lub wytłoczyn, a także ze sfermentowanych owoców lub jagód soki.

Zwykle ich forteca waha się między 40 a 60 stopniami, ale są wyjątki.

W krajach Europy Zachodniej można znaleźć napoje, których moc nie przekracza 35-36 stopni.

Najwcześniejsze niepodważalne wzmianki o praktyce destylacji wina w Europie pochodzą z XII wieku. Wina były destylowane przez kupców ze względu na łatwość transportu i wydłużenie okresu przydatności do spożycia darów winorośli.

Istnieje również legenda, która łączy pierwsze doświadczenie przerabiania wina na alkohol ze zwycięską angielską wyprawą Wilhelma Zdobywcy, która miała miejsce w 1066 roku.

Według wspomnianej tradycji książę Normandii i przyszły król Anglii dzięki tej pomysłowej decyzji zmniejszył liczbę beczek z winem ładowanych na swoje statki i dzięki temu mógł zabrać ze sobą więcej najemników .

Gdy po pomyślnym przekroczeniu Lamanche kazał rozcieńczyć destylat wodą do pierwotnej proporcji, jego żołnierze, którym udało się skosztować nowego trunku, zażądali aby ich dowódca pozostawił wszystko tak jak jest .

Etymologia brandy

Słowo „brandy”, które pojawiło się około XVI wieku, jest skróconą, zanglicyzowaną formą holenderskiego „brandewijn” lub niemieckiego „branntwien”, co oznacza wino palone (tj. destylowane).

Pod tą nazwą kupcy holenderscy oferowali swoje towary mieszkańcom pozbawionych winnic krajów północnych.

Klasyfikacja brandy

Wiele destylatów typu brandy można sklasyfikować według kilku kryteriów.

Przede wszystkim mówimy o surowcach. Jest on podzielony na 3 grupy:

1. Winogronowe wino

   Przedstawiciele klasyki: interesujący nas francuski armaniak i koniak, hiszpańska sherry brandy, mastyks bułgarski, fabryczne raki tureckie, greckie ouzo i metaxa, arbun ormiański itp.

2. Wytłoki z winogron

   Pozostałe po wytłoczeniu soku na potrzeby winiarskie (wytwarzane są z: włoskiej grappy, kanonicznej czaczy gruzińskiej i południowosłowiańskiej raki, marki francuskiej, węgierskiej terkolipalinki i szeregu innych trunków).

3. Wszystkie inne jagody i owoce

   Najsłynniejsze brandy owocowo-jagodowe: jabłkowe calvados, wiśniowe kirschwasser, malinowe framboise, gruszka williams, brzoskwiniowe au de vie, borowiki jałowcowe i oczywiście słynna śliwowica.

Jednocześnie, jeśli rodzaj użytego surowca nie jest wskazany na butelce (np. brandy morelowa, wiśniowa, morwowa itp.), standardem jest destylat pochodzenia winogronowego.

Jako kryterium klasyfikacji brandy można również zastosować obecność lub brak leżakowania w dębowych beczkach.

Na tej podstawie napoje tego typu dzielą się na leżakowane i nie leżakowane:

1. W wieku

   Przeważnie destylaty winne, które leżakują w beczkach co najmniej pół roku, dzięki czemu nabierają różnych odcieni bursztynowo-brązowej barwy, charakterystycznego smaku i aromatu.

2. Nieaktualne

   Klarowane lub karmelizowane napoje pochodzenia owocowego i jagodowego lub z wytłoków winogronowych, butelkowane bezpośrednio po destylacji.

Wreszcie, z pewną dozą umowności, brandy można sklasyfikować według zasady ich destylacji.

Są więc napoje otrzymywane w drodze jednorazowej destylacji z wydzieleniem średniej frakcji alkoholowej.

Należą do nich: armaniak, grappa, chacha, brandy, calvados, śliwowica i inne.

Jednakże wiele odmian brandy powstaje w wyniku podwójnej destylacji z podziałem frakcyjnym przeprowadzanym dopiero na drugim etapie.

Przede wszystkim jest to ten sam koniak, a także napoje, w których produkcji wykorzystywane są elementy technologii koniakowej: Metaxa, arbun, ukraińskie i mołdawskie odpowiedniki koniaków itp.

Cechy charakterystyczne koniaku z brandy

Porozmawiajmy teraz o samym koniaku. Ta dumna nazwa może być noszona tylko przez brandy, które spełniają następujące cechy:

1. Napój musi być wyprodukowany we francuskiej prowincji Charente.

2. Surowcem do jej produkcji powinny być odmiany białych winogron uprawiane w tej samej prowincji: Uni blanc, Colombard, Montil lub Folle blanche.

3. Naturalne młode wino otrzymywane w procesie fermentacji winogron musi być poddane podwójnej destylacji w miedzianych alembikach.

4. Materiałem na beczki z koniakiem powinno być drewno dębowe Limousin lub Tronsey.

5. Okowita z winogron musi leżakować przez ponad dwa lata.

6. Moc napoju powinna wynosić 40 stopni.

7. Napój nie może zawierać żadnych dodatków innych firm.

Jednocześnie, aby być całkowicie szczerym, należy zauważyć, że istnieje kilkanaście marek armeńskiej, ukraińskiej, gruzińskiej i mołdawskiej brandy wytwarzanej w technologii koniakowej, które w niczym nie ustępują ich słynny francuski prototyp.