Cognac A.E.Dor: przewodnik po alkoholach

O marce A.E.Dor

Francuski koniak A.E Dor jest produkowany przez rodzinny dom koniakowy znajdujący się w Jarnac. Skromna pod względem wielkości sprzedaży firma ma jednak wielką wagę i znaczenie historyczne: dysponuje jedną z najcenniejszych kolekcji starych alkoholi koniakowych.

Ten koniak narodził się dzięki ambicjom Amadeusa-Edouarda Dor. Potomek rodziny winiarzy, nie chciał podążać drogą narzuconą przez przodków. Długoletnią pasją Amadeusa-Eduarda był koniak. Będąc prawdziwym twórcą, Dor eksperymentował z alkoholami koniakowymi, starając się stworzyć idealną recepturę. Jako mieszkaniec prowincji Cognac, Amadeus-Edouard miał okazję angażować się w takie działania stale i na czas, aby poznać wszystkie nowe pomysły w świecie koniaku.Zakładając w 1858 roku dom koniakowy, Dor nie tylko włożył w niego swoją duszę, ale nadał firmie swoje imię – A. E. Dor.

Kolekcja alkoholi, z których wiele miało wieloletnią ekspozycję, pomagała Dorze w jego pracy. W efekcie udało mu się stworzyć napój swoich marzeń, który nie tylko w pełni zadowolił właściciela domu, ale również przypadł do gustu innym koneserom.

Dzisiaj A.E.Dor jest jednym z dziesięciu wiodących domów koniakowych na świecie. Właściciele przedsiębiorstwa nadal wyznają filozofię, której fundamenty położył Dor. W ich kolekcji znajdują się starożytne koniaki, w tym elitarne roczniki. Napoje te nigdy nie są wykorzystywane do produkcji: wręcz przeciwnie, są ozdobą firmy, tworzą wizerunek firmy.

Historia koniaku A.E.Dor

1858: Amadeus-Eduard Dor założył własną firmę zajmującą się produkcją spirytusu koniakowego.

1874: Po rozpoczęciu epidemii filoksery Amadeus-Edouard Dor przeprowadził całą kampanię zakupu wódek koniakowych.Zakładał, że dawne duchy prędzej czy później nabiorą szczególnej wartości. W tym samym czasie stworzył spisy wskazujące lata leżakowania wszystkich alkoholi, w tym zachowane do dziś ekskluzywne koniaki z 1805 i 1811 roku.

1922-1972: Firmą kierował zięć Amédée-Edouard, Noel Denyel-Dor, który w 1951 roku otrzymał od władz zezwolenie na sprzedaż koniaków o zawartości alkoholu poniżej 40 %. Był w stanie udowodnić, że spadek wytrzymałości nastąpił wyłącznie w wyniku naturalnego parowania.

Później dom stał się własnością koncernu Legran, który zajmował się produkcją nalewek benedyktyńskich. W tym okresie kierował nim Philippe Mitterrand, brat byłego prezydenta Francji Francois Mitterranda.

1982: Sprzedaż firmy A.E.Dor Jacquesowi Riviere, wówczas pracującemu w branży tekstylnej. Gdy jego żona Odile zdała sobie sprawę, jakim skarbem się stały, w krótkim czasie zdobyła wszechstronną wiedzę o koniaku i została znakomitym maître de che – na stworzone przez nią mieszanki wciąż polują kolekcjonerzy.

2015: Firma A.E.Dor, której roczny obrót wynosi 6 milionów euro, została przejęta za nieujawnioną kwotę przez Unicognac, spółkę zależną grupy spółdzielni Charentes Alliance. W ramach umowy Unicognac i A.E Dor zachowują pełną autonomię w ramach Grupy.

2016: Fuzja Charentes Alliance i Corea Poitou-Charentes, w wyniku której powstała nowa struktura - Ocealia, która obejmuje 1250 hodowców, 27 konsultantów technicznych, 4 połączone piwnice, gorzelnię, rozlewnię Jules Gautret i marketing wino, pinot de charente, koniak.

Rodzaje koniaków A.E Dor

Aby zapoznać się ze wszystkimi limitowanymi edycjami koniaku, Vzboltai zaleca odwiedzenie oficjalnej strony internetowej https://www.aedor.fr/en/gamme-tradition/. Poniżej opisano tylko niektóre popularne typy.

Temperatura serwowania koniaku: 20–22 °С

1. AE Dor VS

   

   Ekspozycja: 5 lat.

   Koniak ma przyjemny złocisty kolor, miękki, zaokrąglony smak z bardzo długim posmakiem. Posiada doskonały bukiet z odcieniami kwiatów. Jest doskonałym strawnikiem, dobrze komponuje się z kawą, deserami, owocami, czekoladą.

2. A.E Dor VSOP Rare Fine Champagne

   

   Ekspozycja: 8 lat.

   Koniak piękny bursztynowy kolor, lśniący i przejrzysty. Ma bogaty, łagodny smak z długim, zniewalającym posmakiem. Aromat z kwiatowymi nutami, doskonale zrównoważony. Jest doskonałym digestifem, dobrze komponuje się z kawą, deserami, owocami.

3. AE Dor Napoleon

   

   Ekspozycja: 15 lat.

   Koniak o bursztynowym kolorze. W smaku miękkie, delikatne, zaokrąglone, aksamitne z długim posmakiem. Aromat z nutą wanilii i fiołka. Jest doskonałym digestifem, dobrze komponuje się z kawą, cygarami, deserami.

4. AE Dor XO

   

   Ekspozycja: 25 lat.

   Koniak piękny bursztynowy kolor, lśniący i przejrzysty. Ma doskonale zrównoważony smak z długim, zniewalającym posmakiem. Aromat jest zrównoważony z nutami kwiatowymi, owocowymi i miodowymi. Dobrze komponuje się z kawą, cygarami i deserami.

5. A.E.Dor Extra

   

   Ekspozycja: 40 lat.

   "Koniak o pięknym ciemnobursztynowym kolorze. Ma surowy, ale miękki, zaokrąglony smak, z jasnymi tonami rancio i długim rozgrzewającym posmakiem. Aromat koniaku ma piękne nuty kakao, wanilii i fiołków."

   Koniak to doskonały digestif, można go spożywać z plasterkiem cytryny, czekoladą, kawą, deserami, owocami.

Ciekawe fakty o koniaku A.E Dor

1. W 1951 r. A.E Dor wyjątkowo uzyskał pozwolenie na handel koniakami millesime o mocy poniżej 40 stopni. Jest to jedyny przypadek zwolnienia z przestrzegania wymogów dekretu z 1946 r., zgodnie z którym minimalna moc koniaku musi wynosić co najmniej 40%.

2. Koniak Millezimnye produkowany jest ze szlachetnych odmian winorośli uprawianych w winnicach Grande Champagne, Petit Champagne i Fain Bois. Nie dodają cukru ani innych składników, dzięki czemu koniaki te mają naturalną barwę i naturalny smak.

3. W skarbcu kolekcjonerskich koniaków rocznikowych A.E Dor (AE Dor) znajduje się również koniak Roi de Rome (31 stopni). Winogrona na ten koniak zebrano w 1811 roku, kiedy Napoleon miał syna, który otrzymał tytuł króla Rzymu. Łącznie w kolekcji millesimów firmy A.E Dor znajduje się osiem rodzajów koniaku.

4. A.E Dor wykorzystuje część spirytusu ze starych zapasów, które się wyczerpały, do uszlachetniania produkowanych na szeroką sprzedaż koniaków asamblażowych.

5. A.E Dor odmówił użycia gazu używanego do rozpalania alembików podczas destylacji.Teraz alambiki topi się drewnem i węglem - tradycyjnymi materiałami, które pozwalają na płynne podwyższenie temperatury, co znacznie poprawia właściwości alkoholu. Ten krok można uznać jedynie za reklamowy, ponieważ nierównomierne nagrzewanie alambiku od dołu źle wpływa na smak koniaku.