Absinthe Abyss: przewodnik po alkoholu

Spisu treści:

Anonim

Recenzja absyntu

Abyss to autentyczny francuski absynt, wytwarzany ręcznie z czystym szacunkiem dla tradycji regionu pochodzenia, Franche-Comté, zainspirowany recepturą opracowaną w 1811 roku i przekazywaną z pokolenia na pokolenie.

Alkohol ma żółto-zielony kolor z typowymi dla absyntu właściwościami smakowymi (przyprawy, zioła, słodycz). Zawartość alkoholu wynosi 74% vol., ta moc gwarantuje bezpieczeństwo wszystkich olejków eterycznych w napoju. Brak jest oficjalnych informacji na temat ilości tujonu, choć sam producent twierdzi, że stosuje oryginalną recepturę, co sugeruje wysoką zawartość tujonu.

Pierwsze absynty charakteryzowały się wysoką zawartością tujonu od 260 mg/l. Takie stężenie substancji czynnej pozwoliło zanurzyć się w świat „zielonej wróżki”.

Historia absyntu Abyss

Do XVIII wieku destylarnia Fougerolles tworzyła dużą rodzinę rolników mieszkających na wschodzie Francji. Oprócz pól uprawnych posiadali kilka sadów, z których wyrabiano brandy Kirsch i Plum.

Jednak stopniowo produkcja alkoholu znacznie przekraczała ich osobiste potrzeby. Zostali zawodowymi gorzelnikami, a od 1807 r. przeszli na destylację piołunu.

Jak powstaje absynt Abyss

Teoretycznie destylacja roślin nie była trudniejsza niż destylacja owoców. Jednak w praktyce wydobywanie prawdziwych esencji z rośliny do produkcji likieru nie jest takie proste i pełne niuansów.

Najpierw destyluje się duży absynt (Artemisia absinthium) i zielony anyż; następnie aromatyczne zioła, takie jak piołun, koper włoski i hyzop; na koniec melisa, kolendra, mięta pieprzowa i anyż gwiazdkowaty.

Fermentacja i maceracja

Następnie zioła są moczone i poddawane fermentacji, po 48 godzinach cukier zamienia się w alkohol pod działaniem naturalnych drożdży. Naturalna fermentacja ziół trwa od 6 do 8 tygodni. Następnie czas na destylację.

Destylacja

Delikatna sztuka destylacji wymaga wielkiej staranności, dlatego nie jest to przedmiot produkowany masowo.

"Tradycyjnie odbywa się to w miedzianych kostkach ogrzewanych nad otwartym ogniem lub w podwójnym kotle z dwoma grzałkami ustawionymi szeregowo. Pierwszy podgrzewacz wydobywa la petite eau, lekki alkohol o temperaturze około 25°, zwany także broulis."

Drugie podgrzewanie pozwala uzyskać ostateczny alkohol.

Zręczność i doświadczenie są potrzebne, aby zebrać tylko "serce", ostrożnie odrzucając niedoskonałe produkty destylacji: "główki" o żrącym i eterycznym smaku oraz "ogony".

Starzenie się

Według metody znanej od kilku stuleci, „serce” destylacji będzie przechowywane w emaliowanych lub nierdzewnych pojemnikach, szklanych kanistrach, które jednocześnie zachowują przezroczystość koniaku. Zmiany temperatury ułatwią odparowanie estrów.