Miary objętości alkoholu w Rosji: chekushka

Miary ilości alkoholu uległy znaczącym zmianom od czasów Rusi do ZSRR i współczesnej Rosji. I tak do początku XX wieku. czek (chetushka) rozumiany był jako miara 246 ml. Była to 1/50 wiadra, którego objętość wynosiła 12,3 litra.

Po wprowadzeniu systemu metrycznego w ZSRR czekuszka zaczęła mieć 250 ml, czyli dokładnie ćwierć litra alkoholu. Ten wzrost miary objętości przeszedł prawie niezauważony, różnica w liczbach była zbyt mała.Porozmawiajmy o historii tego pojęcia i innych krajowych jednostek miary alkoholu

Cekushka wódka po rosyjsku

Car Iwan Groźny jako pierwszy zorganizował handel alkoholem na Rusi. W swojej „Kartie picia” suweren oficjalnie ustanowił przepisy dotyczące wina, które są obowiązkowe dla karczmarzy i ludu. Za podstawę przyjęto „państwowe” wiadro o pojemności 12,3 litra. Od niego wywodziła się reszta gradacji za sprzedaż alkoholu w karczmach i z beczki. Oprócz wiadra w użyciu była ośmiornica (¼ wiadra), półmucha (⅛), kubek (1/10) i stopa (1/50).

Każdy lokal posiadał skalowane i markowe wiadro, które służyło do sprawdzania kupna i sprzedaży napojów odurzających. Zwykle alkohol kupowano w dużych ilościach w rezerwie, stąd po rosyjsku pojawiło się sformułowanie „pić wódkę w wiadrach”.

1 wiadro=4 ćwiartki=10 shtofs=12, 299 l.

Na podstawie jednostki 12,3 litra obliczono inne miary objętości alkoholu. Na przykład adamaszek (aka adamaszek) stanowił 1/10 miary lub 1,23 litra. Sotochka (charka, chara) nazywała się 1/100 jednostek, czyli 123 ml. Pod warkoczem oznaczały 1/40 "państwowego" wiadra - 300 ml.

1 adamaszek=2 połówki adamaszku=4 szaszłyki=10 filiżanek=1,299 litra.

Chekushka w gradacji alkoholu pojawiła się później niż adamaszek, puchar czy kosuszka i była mniej przywiązana do wzorca. W tamtych czasach nazywano to „chetushka” - od słowa para, para. Objętościowo były to dokładnie 2 kubki, a gdy je ze sobą połączono (połączono) okazało się, że to para, para.

W niektórych księstwach starożytnej Rusi miara zboża nazywana była parą i dopiero w XVII wieku termin ten zakorzenił się mocno w mierze objętości spirytusu.

Wódka Czekuszka w Imperium Rosyjskim

W 1721 proklamowano Cesarstwo Rosyjskie. Prawa i statuty się zmieniły, ale miary objętości alkoholu pozostały takie same. Czekuszkę nazywano czeuszką, jako miarkę wina pozostawiono wiadro 12,3 litra.

Piotr I, podobnie jak poprzedni władcy, był odpowiedzialny za porządek w branży alkoholowej kraju. Pod jego rządami w Rosji pojawiły się nowe standardy:

• łajdak (splot) - wiaderko 1/100, 125 ml;
• skala (łotrzyk) – 1/200, 62 ml.

Ludzie wymyślili oryginalne nazwy nowych miar alkoholu. Faktem jest, że 123 czy 62 ml to za mało, żeby się napić. Efekt zatrucia, choć przyszedł, ale szybko minął. Dlatego taki napój został nazwany po prostu „oszustwem”.

Później Piotr I wprowadził kolejną jednostkę objętości alkoholu - butelkę, zapożyczoną od Francuzów, ale nie stała się miarą.Aby określić miarę wódki, nadal używali ślimaka (łuski), adamaszku i stosu. Tomy te sprzedawano alkohol w tawernach. Pierwsza wzmianka o Czekuszce pojawiła się w XIX wieku. Zaczęli więc nazywać czwartą część „państwowego” wiadra, w którym było ponad trzy litry wódki.

Czekuszka w ZSRR

W 1918 r. Rosja przeszła na system metryczny, objętość alkoholu zaczęto obliczać na podstawie nowej miary objętości - 1 litra. Czetuszka (para) straciła swoje pierwotne znaczenie, zamieniając się w czek. Odtąd mieścił ćwierć litra, czyli 250 ml.

Chekushki zostały wyprodukowane w wygodnych butelkach, z łatwością zmieszczą się w kieszeni lub torebce, za pasek. Wódka w takich pojemnikach szybko stała się popularna, a miniaturowe pojemniki były niedrogie.

Po zniesieniu prohibicji ludzie wymyślili własne gradacje miar ilości alkoholu. Czek wódki zaczęto nazywać członkiem Komsomołu, pojemnik 100 ml (stoparik) nazywano pionierem, a całą butelkę dumnie nazywano członkiem partii.

Nazwiska te odzwierciedlają hierarchię rozwoju zawodowego obywateli ZSRR. W dzieciństwie wszyscy byli pionierami, w młodości członkami Komsomołu, jako dorośli wielu wstąpiło do partii.

Czekuszka to dziś dobrze znana miarka o pojemności 250 ml. Takie butelki są poszukiwane, stanowią 18% całej sprzedaży wódek. Małe pojemniki są wygodne do samodzielnego picia, poza tym pozwalają zaoszczędzić pieniądze i obejść się bez bólu głowy o poranku.

Autor: Yuri Dobrodeev, specjalnie dla Tonnasamogona.ru

Miary objętości alkoholu: ćwiartka, waga i czek wódki - ile to jest?