Jak destylować zacier

Spisu treści:

Anonim

Wszystkie zasady destylacji zacieru powstały na podstawie praktycznych doświadczeń winiarzy. Aby uzyskać wysokiej jakości bimber, wystarczy określić „dojrzałość” zacieru i postępować zgodnie z technologią destylacji.

Jak określić gotowość zacieru do jazdy

Termin fermentacji zależy od wielu warunków. Jest to zarówno jakość drożdży, jak i składników, na bazie których brzeczka jest zacierana. Okres fermentacji trwa od 3 do 14 dni. Ważne jest, aby określić w czasie stopień gotowości zacieru do destylacji. Trwały zacier może kwaśnieć i tworzyć się w nim szkodliwe zanieczyszczenia. Niesfermentowana brzeczka da mniejszą wydajność alkoholu i obniży jego zawartość.

Dla całej praktyki piwowarstwa domowego główne oznaki determinowały gotowość do

destylacja:

  1. Pierwszym, ale nie najważniejszym wskaźnikiem jest czas ekspozycji. Średnio uważa się, że zacier fermentuje 8-10 dni.
  2. Smak i zapach dokładniej wskażą gotowość. Emanuje z niej charakterystyczny alkoholowy aromat, a jej smak staje się gorzki. Oznacza to, że drożdże przekształciły cukier w alkohol. Jeśli zacier stoi długo, ale smakuje słodko, proces fermentacji należy wznowić. W tym celu dodaje się nowe drożdże.
  3. Gotowy zacier nie skwierczy. Jeśli zastosowano pułapkę wodną, ​​pęcherzyki powietrza nie wydostają się z rurki do naczynia.
  4. Wiadomo, że podczas fermentacji uwalniany jest dwutlenek węgla. To z kolei zapobiega spalaniu. Dlatego musisz zapalić zapałkę i zanieść ją do Bragi. Jeśli ogień nie zgaśnie, oznacza to, że gaz nie jest uwalniany i zacier jest gotowy.
  5. Na dnie pojemnika tworzy się osad z przetworzonych drożdży. Braga staje się przezroczysta.
  6. Stężenie cukru, a co za tym idzie stopień gotowości, określa specjalne urządzenie - areometr.

Przygotowanie zacieru do destylacji

Ile osób, tyle opinii - to zdanie w pełni zgodne z podejściem do piwowarstwa domowego. Niektórzy winiarze uważają, że zacieru nie trzeba poddawać dodatkowej obróbce przed destylacją, inni zalecają usunięcie go z osadu i klarowanie. Tłumaczą to faktem, że jakość alkoholu będzie słaba, jeśli rozpuszczone w nim substancje nie zostaną usunięte z zacieru. Innym powodem jest osad drożdży, a zwłaszcza drobinek owoców (jeśli brzeczka została na ich bazie rozgnieciona), przedostający się do kostki bimbru i nagrzewający się, przypalający do ścianek.

Usuwanie osadu jest dość proste. Przede wszystkim ostrożnie odcedź zacier. W tym celu stosuje się zwykły wąż gumowy o średnicy 1 cm Pojemnik umieszcza się na krześle, zacier pozostawia się do osadzenia. Wąż jest opuszczany tak, aby nie sięgał do osadu o wielkości 2-3 cm Z wężyka zasysane jest powietrze, dzięki czemu płyn przez niego przepływa

Kolejnym etapem jest wyjaśnienie. Jest to pożądane, ale nie wymagane. Zawiesinę z cieczy usuwa się przez dodanie białej glinki (bentonitu). Kolba o pojemności 30 litrów będzie potrzebować 60-70 gr. proszek. Rozcieńcza się go w ciepłej wodzie i wlewa do pojemnika. Dzień później na dnie naczynia tworzy się luźny osad.

Technologia tranzytowa

Po zakończeniu prac przygotowawczych następuje sama destylacja. Bragę wlewa się do kostki bimbru i podgrzewa. Po pierwsze, ogień musi być silny, aby ogrzać całą objętość płynu i doprowadzić go do wrzenia. Kostka destylacyjna nie jest całkowicie wypełniona. Powinien zostawić miejsce na powstające opary.Termometr, jeśli jest zainstalowany w aparacie destylacyjnym, pomoże kontrolować ogrzewanie i określić koniec destylacji.

o destylacji zacieru do bimbru suchym parowcem

Tryb temperatury

Braga składa się z kilku związków o różnych temperaturach wrzenia. Alkohol wrze w temperaturze 78,3°C. Pozostaje stała przez cały proces gotowania.

Woda wrze w temperaturze 100°C. Oleje fuzlowe i zanieczyszczenia zacieru, w tym alkohol metylowy, wrzą w temp. 64-65°C.

Dlatego gdy sześcian się nagrzewa, jako pierwszy odparowuje i skrapla się alkohol metylowy. Jest to niebezpieczne dla zdrowia. Dlatego wszystko, co kapie z rurki wylotowej w okresie, gdy termometr ma około 78°C, lepiej wylać lub wykorzystać później do celów technicznych. Ta procedura nazywa się „rozdzielaniem głowic”.

Gdy alkohol się zagotuje, zmniejsz ogień. W trakcie całego procesu w zacierze będzie coraz mniej alkoholu.

Termometr wskaże koniec cyklu, gdy skala zbliży się do 85°C. Ważne jest, aby się nie przegrzać, w przeciwnym razie bard przejdzie przez rury i zepsuje czysty bimber. Domowe urządzenia nie zawsze mają termometr. W takim przypadku pierwsze 50 gramów traktuje się jako „głowy”. rojenia.

Alkoholomierz pomoże prawidłowo określić moc gotowego produktu. Jeśli go nie ma, używa się kawałka papieru do określenia końca destylacji. Jest nasączona bimberem i podpalona. Jeśli się świeci, oznacza to, że twierdza jest nadal wysoka.

Oddzielanie głów i ogonów podczas drugiego holu

Gotowy bimber, niezależnie od surowca, z którego jest produkowany, będzie miał nieprzyjemny zapach i będzie zawierał pewną ilość zanieczyszczeń i olejów fuzlowych. W celu poprawy jakości napój poddawany jest wielokrotnej destylacji. Ale na początku jest czyszczony nadmanganianem potasu lub węglem aktywnym.

Technologia powtarzanej destylacji niewiele różni się od pierwszej. Ale nadal istnieją pewne zasady, których przestrzeganie jest obowiązkowe.

Otrzymany bimber miesza się i rozcieńcza wodą do uzyskania temperatury 20°C. Odbywa się to tak, że nie ma ognia i nie łamie kostki destylacyjnej. Na etapie drugiej destylacji oddziela się „ciało” bimberu od „głowy” i „ogonów”.

Bimber wlewa się do kostki i podgrzewa. Pierwsze 20-30 gr. połącz osobno - to są „głowy”. Wtedy napój („ciało”) pójdzie, którego siła wyniesie 60-70 °. Gdy termometr pokazuje znak 83 ° C, a moc napoju spada poniżej 40 °, zbiera się go osobno - są to „ogony”. Nie miesza się ich z powstałym napojem, ale dodaje do kolejnej porcji zacieru w celu zwiększenia siły. Gotowy produkt rozcieńcza się wodą w wymaganej proporcji.

o tym, jak prawidłowo wyprzedzać bimber

Czy można wyprzedzić zacier bez aparatury

Jeśli nie ma specjalnego aparatu, do destylacji można użyć rondla i dwóch metalowych kubków. Ale warto wziąć pod uwagę, że jakość napoju będzie niska. Oddzielanie „głow” i „ogona” nie zadziała.

Zacier wlewa się do rondelka (kostki), stawia podstawkę, na której stawia się filiżankę o małej średnicy. Filiżanka, której średnica jest równa średnicy naczynia, jest umieszczana na wierzchu i napełniana zimną wodą. Pojemnik zostaje podpalony, gdy zacznie się gotowanie, opary zacieru uniosą się i zamienią w alkohol, który spłynie wzdłuż ścianek górnego kubka do pojemnika stojącego na stojaku. To najłatwiejsza metoda na zdobycie bimberu.

https://www.youtube.com/watch?v=3-pM4FaN33Q