Wszystko o bimbru
Spisu treści:
Prawie każdy, nawet niepijący w Rosji i WNP, wie, czym jest bimber i jak się go robi (przynajmniej w przybliżeniu). Jednak w miarę zagłębiania się w subtelności procesu, ilość prawdziwej wiedzy zmniejsza się z każdym etapem, coraz bardziej przeplatając się z mitami,
Produkcja bimbru nie ogranicza się bynajmniej bezpośrednio do samej destylacji, ale obejmuje szereg następujących po sobie etapów, z których każdy ma swoją specyfikę i wiele niuansów.Cały proces warzenia bimbru można podzielić na kilka głównych etapów: selekcja, przygotowanie i obróbka surowców, fermentacja, właściwe warzenie bimbru (destylacja), oczyszczanie powstałego alkoholu, „uszlachetnianie”.
Wybór surowców
W większości przypadków surowce do warzenia bimbru dobierane są wyłącznie na podstawie dostępności (co jest tańsze i łatwiejsze do zdobycia). Oprócz kryteriów czysto subiektywnych istnieją również obiektywne kryteria doboru surowców, oparte np. na liczbie litrów alkoholu, jakie można uzyskać z kilograma tych produktów w wyniku ich destylacji.
Poza tym walory smakowe nie są ostatnią rzeczą (bimber też można wypędzić z obornika, pytanie jak przyjemnie będzie go później wypić). Najczęstszymi produktami do wyrobu bimbru są: cukier, skrobia, słód (kiełki pszenicy, jęczmienia, żyta), ziemniaki, owoce, jagody.
Fermentacja
Po podjęciu decyzji o wyborze receptury i surowców
Proces fermentacji jest chemicznie złożoną reakcją mającą na celu przekształcenie cukru zawartego w materiale wyjściowym w alkohol etylowy, wodę i dwutlenek węgla, a spośród nich alkohol jest dla nas główną wartością. Sama fermentacja to beztlenowy rozkład cząsteczek składników odżywczych przeprowadzany przez drożdże.
Ale sama obecność składników odżywczych i drożdży nie wystarczy, aby proces przebiegał prawidłowo, wymaga również stałego utrzymywania temperatury powietrza w granicach 18 - 24 ° С. Zarówno niższe, jak i wyższe temperatury spowalniają lub zatrzymują proces fermentacji, który (zaprzestanie) następuje również po osiągnięciu stężenia alkoholu 10%.
Aby zoptymalizować koszty i uniknąć nadmiernych wydatków na materiały, należy zachować określone proporcje między składnikami (surowce, drożdże, woda). W większości przypadków najlepsze są proporcje 1:0, 1:3, ale w przypadku każdego przepisu mogą się one nieznacznie różnić.
Destylacja
Po przygotowaniu zacieru technologia polega na jego destylacji, czyli
Istnieje ogromna różnorodność konstrukcji bimbru, od najbardziej prymitywnych po zaawansowane technologicznie, ale ogólnie mają one podobną budowę: podgrzewany pojemnik na zacier, lodówka (rurka na chłodzące opary alkoholu), pojemnik do gromadzenia powstałego bimbru.Możliwe jest również (i bardzo pożądane) dodanie do projektu termometru.
Wielkość i kształt podgrzewanego pojemnika na zacier nie ma większego znaczenia, czego nie można powiedzieć o lodówce. Klasycznym i najbardziej znanym projektem lodówki, dobrze znanym z filmów i opowiadań, jest serpentyna (lodówka Grahama) - wydrążona metalowa (zwykle miedziana) rurka skręcona w spiralę. Jednak teoria i praktyka pokazują, że pod względem wydajności wężownica ustępuje chłodziarko-kuli szklanej.
Znaczenie ma nie tylko i nie tyle konstrukcja aparatu, co utrzymanie wymaganej temperatury na wszystkich etapach procesu destylacji. Wynika to z faktu, że zacier ma złożony skład chemiczny.
W początkowej fazie zacier można podgrzewać jak najintensywniej, a po osiągnięciu temperatury 65°C zacznie wrzeć najlżejsza frakcja zawierająca alkohol metylowy i etery (popularnie frakcja ta nazywana jest „perwachem”). Alkohol etylowy zaczyna się uwalniać, gdy temperatura osiągnie około 78°C, po czym technologia wymaga ścisłego dostosowania intensywności grzania tak, aby temperatura była ustawiona w zakresie 78 - 83°C (mniej - alkohol etylowy nie zagotuje się , więcej - zaczną się wyróżniać frakcje ciężkie).
Czyszczenie
Przy całym pragnieniu żadne tajemnice domowego piwowarstwa i precyzyjne przestrzeganie temperatury nadal całkowicie pozbędą się szkodliwych zanieczyszczeń, które dostają się do gotowego produktu wraz z wodą i alkoholem etylowym, w wyniku czego bimber wygląda na mętny . Za to
Niezależnie od receptury i surowców, nadmanganian potasu (1 - 2 gramy na litr), węgiel aktywny i redestylacja są prawie zawsze używane jako niezawodne środki czyszczące. Ponadto, w zależności od przepisu, możesz napotkać zawartość określonych substancji, których pozbycie się będzie wymagało specjalnych środków.
Rafinacja
Oprócz czyszczenia, w razie potrzeby, możesz nadać napojowi określony kolor i smak, a można to zrobić, dodając różne substancje aromatyczne i barwiące. Do tych celów można używać zarówno substancji sztucznych, jak i naturalnych, ale preferowane są oczywiście te drugie.
Jedną z głównych zasad nadania bimbru szczególnego smaku i koloru jest nacisk na różne zioła, przyprawy, części roślin (korzenie, owoce itp.). Na przykład,
Przyjemny czerwony kolor można uzyskać mocząc napój na suszonych jagodach lub dodając czerwony barwnik spożywczy. Chlorofil nadaje doskonały szmaragdowo zielony kolor. Słodzenie odbywa się na tej samej zasadzie – do bimbru dodaje się miód, syrop lub dżem, wszystko dokładnie miesza, sedymentuje, a następnie filtruje.
Sprawdzone przepisy na domowe rafinowanie bimbru
