Wydajność bimbru z 1 kg cukru

Spisu treści:

Anonim

Moonshine to ogólna nazwa mocnych napojów alkoholowych wytwarzanych przez destylację zacieru za pomocą przemysłowego aparatu destylacyjnego lub wytwarzanych ręcznie. Istnieją różne rodzaje zacieru - surowców zawierających alkohol do produkcji bimbru. Taki materiał można uzyskać z dowolnych produktów zawierających cukier lub skrobię, a każdy z nich nada napojowi swój szczególny smak, ale w sporze: który bimber jest lepszy, liderem w produkcji jest napój z drożdży i cukru.

Proporcje

Podstawą bimbru jest Braga. Ostateczna wydajność produktu będzie zależała od jakości tego surowca. Do przygotowania zacieru cukrowego w większości przypadków zaleca się takie

współczynnik proporcji:

  • cukier - 1 kg
  • drożdże suche - 0,1kg
  • 3 l

Ta proporcja (10/1/30) nie jest dogmatem. Są też inne, na przykład: 6/1/30 lub 10/1/50. Stosunek cukru, drożdży i wody w większym stopniu zależy od użytych drożdży - pieczywa lub alkoholu oraz jakości wody (pitnej lub przegotowanej).

W celu sporządzenia rozwiązania do produkcji zacieru należy wziąć pod uwagę fakt, że podczas fermentacji zacznie wydzielać się dwutlenek węgla, który na powierzchni cieczy utworzy pianę . Biorąc pod uwagę tę okoliczność, należy zwrócić uwagę na wybór odpowiednich naczyń do brzeczki.

Produkt wyjściowy

Wydajność oczekiwanego produktu zależy bezpośrednio zarówno od jakości oryginału

surowców oraz od konstrukcji aparatu, który jest używany do destylacji. Średnia wydajność produkcji bimbru o sile 40 °: 1 kg cukru \u003d 1 litr bimbru. Ale stosowanie produktów wysokiej jakości, przestrzeganie reżimu temperaturowego i stosowanie dobrej aparatury pozwalają na zwiększenie wydajności bimbru do 1200 litrów z 1 kg cukru.

o wydajności bimbru z 10 litrów zacieru

Braga

Roztwór na zacier można przygotować na różne sposoby. Większość z nich jest następująca: cukier i drożdże należy zalać ciepłą wodą, wymieszać i odstawić w ciepłe miejsce. Jest jeszcze jeden, prosty, ale przyspieszający proces fermentacji – zastosowanie inwersji. Mimo skomplikowanej nazwy, istotą procesu jest przygotowanie syropu i dodanie do niego dodatku przyspieszającego proces rozkładu cukru. W tym przypadku dodatkiem jest kwasek cytrynowy.Jako przykład warto posłużyć się proporcjami składników, które są średnie dla kilku przepisów:

  • cukier - 8 kg
  • drożdże - 0,1 kg
  • woda - 24 l
  • kwas cytrynowy - 0,008 kg

Gradacja:

  1. W przygotowanym naczyniu podgrzej 8 litrów wody, doprowadzając ją do temperatury 75 - 80 stopni.
  2. Do gorącej wody, mieszając, wsypać 8 kg cukru

    aż będzie gładkie.
  3. Doprowadzenie do wrzenia powstałego preparatu przyszłego syropu należy gotować na „cichym” ogniu przez 10 do 15 minut.
  4. Do powstałego roztworu dodać 0,008 kg kwasku cytrynowego (ilość składników) i zmniejszyć ogień, gotować 30-40 minut.

o tym, jak zrobić napar na bimber

Woda

Jakość wody decyduje o smaku produkowanego bimbru - im lepsza woda, tym lepszy produkt. Możesz użyć wody źródlanej lub studniowej lub sprzedawanej w butelkach, możesz użyć wody z kranu. W przypadku, gdy do zrobienia bimbru używa się zwykłej „wody z kranu”, należy jej bronić przez jeden do dwóch dni. Ta procedura zmniejszy twardość wody i umożliwi osadzanie się zanieczyszczeń. Aby użyć, wodę należy ostrożnie spuścić, pozostawiając osad na dnie pojemnika.

Połączenie komponentów

Przygotowany syrop wlewa się do przygotowanych potraw. Następnie dodaje się resztę wody wymaganej w przepisie, czyli 16 litrów. Pojemnika nie należy napełniać więcej niż 2/3 objętości – w przeciwnym razie podczas procesu fermentacji piana będzie spływać na podłogę.Optymalną temperaturą mieszanki będzie przedział: 28-30°C.

Dodawanie drożdży

Przed dodaniem drożdży do przygotowanego zacieru należy je zaopatrzyć w niezbędny dressing wierzchni. Takim dressingiem jest w zasadzie pieczywo, suszone owoce czy soki. W tym przykładzie wystarczy bochenek chleba lub pół litra soku na górny sos. W przypadku dodawania suchych drożdży należy je przygotować zgodnie z instrukcją na opakowaniu.

Fermentacja brzeczki

Na butelkach z roztworem zainstalowana jest blokada hydrauliczna. Wykonanie go nie jest trudne, urządzenie to prosta rurka, jeden koniec wchodzi w szyjkę korka naczynia z zacierem, drugi zanurza się w słoiku z wodą. Takie proste urządzenie pozwala powstałemu dwutlenkowi węgla wydostać się ze zbiornika, jednocześnie zapobiegając przedostawaniu się powietrza. Żaluzja hydrauliczna jest również wskaźnikiem obecności dwutlenku węgla w praniu – po uwolnieniu się bąbelków w wodzie.

wydobywający się z probówki zniknie, proces fermentacji uważa się za zakończony. Jako wariant takiego urządzenia może służyć gumowa rękawica z otworem na jednym palcu. Podczas nadmuchiwania następuje proces uwalniania gazu przez wykonany w nim otwór. Kiedy rękawica spada, reakcja się kończy.

Pojemniki przenosi się do pomieszczenia o stabilnej temperaturze 25-30°C, umożliwiającej normalny rozwój mikroorganizmów. W razie potrzeby, w celu utrzymania optymalnego reżimu temperaturowego dla toczących się procesów, naczynia z zacierem są owijane kocem lub przy użyciu innego rodzaju izolacji. Proces fermentacji może trwać od trzech do dziesięciu dni. Zaleca się raz lub dwa razy dziennie wstrząsać pojemnikami (bez zdejmowania z nich zainstalowanych uszczelnień hydraulicznych) - usuwając nadmiar dwutlenku węgla, który przeszkadza w rozwoju drożdży.

Zacier gotowy do procesu destylacji ma swoje własne cechy:

  • gorzki smak;
  • brak emisji pęcherzyków dwutlenku węgla;
  • klarowanie górnych warstw i pojawienie się osadu;
  • zapach alkoholu;
  • po doprowadzeniu do stanu ciekłego zapalona zapałka nie gaśnie.

Etap odgazowania i klarowania zacieru

Ten etap jest potrzebny do wytworzenia wysokiej jakości bimbru. Z pomocą

probówkę zacieru wlewa się do przygotowanego pojemnika, wyjmuje z osadu i podgrzewa do 50°C – zabieg ten, niszcząc resztki drożdży, zapobiega uwalnianiu się zalegającego dwutlenku węgla. Następnie zacier należy spuścić z powrotem do butelki i sklarować. Istnieje kilka opcji procedury wyjaśniającej. W tym przypadku proponuje się rozważenie opcji przewidującej białą glinkę (bentonit). Materiał ten jest sprzedawany w saszetkach w aptekach, a także jest dostępny w recepturach żwirku dla kotów.

Na każde 10 litrów zacieru przeznaczonego do klarowania potrzeba półtorej łyżki białej glinki, którą należy zmielić w młynku do kawy lub blenderze i rozpuścić w 200 ml ciepłej wody. Po kwadransie materiał ten zamienia się w kremową masę, którą dodaje się do zacieru.

Pojemnik należy zamknąć i energicznie wstrząsać przez kilka minut, doprowadzając do jak najpełniejszego rozprowadzenia go w płynnym podłożu. Pozostawiony zacier będzie gotowy do destylacji po 20-30 godzinach. Istotą zabiegu jest usunięcie zanieczyszczeń. W efekcie: zniknie nieprzyjemny zapach drożdży wydobywający się z zacieru, wydalony bimber pozbędzie się wielu szkodliwych zanieczyszczeń.

Destylacja bimbru dwustopniowa (podwójna)

Pierwszy etap

Klarowany zacier jest usuwany z osadu, który opadł na dno i wlewany do

zbiornik destylacyjny. Głównym zadaniem jest oddzielenie alkoholu od składników ubocznych. Destylację należy przeprowadzić na małym ogniu we frakcjach produktu.

Pierwsza frakcja to 50 ml płynu, która przypada na każdy kilogram cukru użytego w procesie robienia bimbru - w tym przykładzie zużyto odpowiednio 8 kg cukru, będzie to 0,4 litra . Taki bimber jest niebezpieczny dla organizmu, ale używany jest do użytku zewnętrznego (np. jako rozpuszczalnik do propolisu) lub w celach technicznych.

Druga frakcja jest surowa, o wytrzymałości 40 stopni. Gdy poziom cieczy zacznie spadać, destylacja bimbru ustaje.

Trzecia frakcja - resztę produktu przelewamy lub dodajemy do kolejnej porcji zacieru.

Druga faza

Przed wykonaniem drugiej destylacji, niezbędnej do uzyskania naprawdę wysokiej jakości produktu, uzyskany surowy drugi

frakcje poddawane są dodatkowemu oczyszczaniu. Nie ma jednego podejścia do tego procesu, ale powszechnie akceptowane są metody wykorzystujące węgiel aktywny lub nadmanganian potasu. Podczas czyszczenia należy przestrzegać warunku - materiał należy rozcieńczyć wodą do 20-25 °. Po zakończeniu czyszczenia materiał wlewa się do pojemnika aparatu i powtarza procedurę destylacji.

Na koniec procesu bimber rozcieńcza się wodą do wymaganej mocy i butelkuje. Aby złagodzić smak bimbru, aby jego kolor był ciemniejszy, do każdego trzylitrowego słoika dodaje się kilka kostek spalonego cukru. Oprócz cukru można dodać wiórki z kory dębu i przyprawy. Po zaparzeniu bimber jest filtrowany i butelkowany, po czym jest gotowy do użycia.