Jak narysować bimber na korze dębu

Dzisiaj prawie każdy napój alkoholowy można przygotować w domu. Specjaliści w tej dziedzinie podpowiedzą, jak zrobić bimber, brandy czy lecznicze nalewki. Osobno warto wspomnieć o nalewkach na korze dębu. Proces wytwarzania takiego bimbru oznacza przestrzeganie pewnych zasad nie tylko w zakresie przygotowania składników i przygotowania napoju, ale także degustacji.

Właściwości bimbru dębowego

Dębowy bimber jest zdrowszy niż zwykłe napoje alkoholowe. Oczywiście korzyści płynące z alkoholu są kontrowersyjne - przynosi znacznie więcej szkód. Garbniki zawarte w napoju

pozwalają organizmowi skuteczniej walczyć ze stanami zapalnymi i bakteriami.

Dębowa nalewka z bimbru w małych dawkach stosowana jest w profilaktyce przeziębień i rozgrzewce po długim przebywaniu na mrozie. Ponieważ moc takiego napoju jest znacznie większa niż moc klasycznej wódki, pije się go w małych dawkach.

Nalewki z kory dębu nie są zalecane dla osób uczulonych na alkohol lub substancje zawarte w częściach dębu.

Bezpośrednia reakcja alkoholu etylowego z drewnem dębowym przez długi czas prowadzi do zmiany koloru, zapachu i smaku gotowego napoju. Pewne nuty smakowe alkoholu można uzyskać poprzez różne czasy dojrzewania. Wysokiej jakości napój na korze dębu, długo zaparzany, można zaliczyć do elitarnych trunków.

Zbiór i przygotowanie kory

Kora dębu nie jest do końca standardowym surowcem naturalnym. Prawie wszystkie surowce są zbierane tylko z dojrzałych roślin.

Jeśli chodzi o korę dębu, jest ona usuwana tylko z młodych drzew, a im jest młodsza, tym więcej przydatnych substancji jest w niej zatrzymywanych. Pozyskuje się go ze starych drzew, ale z młodych gałęzi - młode drzewa mogą obumrzeć z powodu zbierania kory. Najlepszą porą na zbieranie surowców jest wiosna: o tej porze roku w drzewach wznawia się ruch soku.

Kora jest usuwana z drzewa w następujący sposób: gałąź jest dwukrotnie nacinana spiralnie, a nacięcia powinny znajdować się w odległości 20-30 cm od siebie. Pomiędzy nacięciami wykonuje się podłużne nacięcie. Następnie kora z młodej gałęzi jest łatwa do usunięcia.

Zebrane surowce suszymy w suchym miejscu, najlepiej na świeżym powietrzu. Nie można wystawiać go na działanie wilgoci - straci więc wszystkie swoje użyteczne właściwości. Suszone kawałki kory dębu powinny wyglądać jak rurki, nie zginać się, ale łatwo łamać.

Okres przydatności do spożycia suszonej kory dębu wynosi pięć lat. W aptekach można kupić gotowe surowce.

Przepis na nalewkę na korze dębu

Gotowa nalewka na korze dębu swoim aromatem mocno przypomina wysokiej jakości koniak. Z dodatkiem przygotowywany jest napój alkoholowy

różne przyprawy i przyprawy, na przykład często dodają oregano, pieprz, goździki, ziele dziurawca i kolendrę. Wymienione zioła nie są głównymi składnikami i służą jedynie do dodania dodatkowych nut smakowych lub aromatycznych. Głównymi składnikami do przygotowania nalewki na korze dębu są:

• 2 litry bimbru;
• 2 art. l. Kora dębu;
• 1/2 o. l. Miód.

Nalewka na korze dębu, przygotowana według klasycznej receptury, ma ostry zapach i specyficzny posmak, którego nie lubią wszyscy koneserzy alkoholi.

Przygotowanie nalewki na korze dębu jest proste. Korę dębu wlewa się na dno wcześniej przygotowanego pojemnika (można użyć trzylitrowego szklanego słoika) i zalewa bimberem. W powstałej mieszance umieszcza się przyprawy, zioła (opcjonalnie) i miód, wszystko dokładnie miesza i przykrywa pokrywką. Napój należy podawać przez dwa tygodnie w ciemnym miejscu w temperaturze pokojowej. Osad, który tworzy się na dnie słoika, należy okresowo wstrząsać. Po dwóch tygodniach nalewka jest filtrowana i butelkowana. Można użyć gotowej nalewki na bimber.

Koniak na korze dębu z bimberu

Zawarte w bimbru oleje fuzlowe mogą niekorzystnie wpływać na smak gotowego domowego napoju. Przed przystąpieniem do

przygotowanie koniaku na korze dębu z bimbru zgodnie z recepturą, bimber należy oczyścić. Zwykle uciekają się do najprostszych metod czyszczenia - za pomocą mleka, węgla aktywnego, nadmanganianu potasu lub zamrażając napój.Najszybszy jest mrożący bimber. Oleje fuzlowe i woda zamarzają na ściankach pojemnika, oczyszczony bimber jest ostrożnie osuszany. Oczyszczanie bimbru pozbędzie się pojawienia się nieprzyjemnego smaku i zapachu.

Siła gotowego koniaku z bimbru nie powinna przekraczać 45 °, więc bimber rozcieńcza się przed przygotowaniem napoju.

Kolejny przepis na koniak z bimbru na korze dębu

W wielu przepisach na domowe koniaki zaleca się stosowanie drewnianych beczek. Można je jednak zastąpić zwykłą emaliowaną patelnią lub szklanym słojem. Nie nadają się do tego aluminiowe pojemniki - napoje alkoholowe zaczną się utleniać pod wpływem metalu. Aby zrobić domowy koniak na korze dębu, lepiej jest wziąć szklane słoiki o pojemności trzech lub pięciu litrów i kilka pokrywek.

Cukier wlewa się do naczyń ceramicznych lub ze stali nierdzewnej i podgrzewa na małym ogniu do całkowitego rozpuszczenia. Cukier powinien zbrązowieć. Wskazane jest, aby nie dopuścić do spalenia - koniaku z

takie składniki będą miały gorzki smak i zapach spalenizny.

Roztopiony cukier ostrożnie wlewa się do bimbru i dokładnie miesza. Ten domowy przepis na koniak jest oparty na korze dębu. Dzięki niemu gotowy napój zyskuje aromat, za który tak ceniony jest oryginalny koniak. Smak gotowego napoju zależy od jakości użytej kory – nie powinna być stara, nie powinna nosić śladów psucia, pleśni, uszkodzeń. Najlepiej kupić w aptece lub samodzielnie przygotować naturalne zrębki.

Domowy przepis na koniak często zawiera różne przyprawy i zioła - wanilię, goździki, gałkę muszkatołową, cynamon czy goździki. Dodaj je do smaku.

Korę dębu z przyprawami mieszamy z bimberem, wszystko dokładnie mieszamy, pojemnik zamykamy pokrywką. Napój należy parzyć przez trzy do czterech tygodni w ciemnym, chłodnym miejscu.

Po miesiącu koniak można spożywać, ale po 150-180 dniach napój nabiera bogatego aromatu i smaku.

Najbardziej poprawną recepturą robienia koniaku z bimbru jest jego napar w dębowych beczkach, gdyż podczas leżakowania nasyca się niepowtarzalnym aromatem i smakiem, które składają się na jego wartość.