Plastikowe beczki do żywności na zacier

Spisu treści:

Anonim

Dla początkującego winiarza zawsze pojawia się pytanie ? co przechowywać zacier do przyszłej destylacji. Rynek spożywczy oferuje ogromną gamę pojemników, w których łatwo się pomylić. Możesz zobaczyć różne beczki, wiadra i inne przybory używane w procesie warzenia bimbru.

Który wybrać?

Wielu winiarzy odpowie na pytanie, jaki jest najlepszy materiał do przechowywania? to szkło. Ale zwykle takie potrawy nie są

osiąga duże ilości, jest bardzo delikatny i ma wysoki koszt.

Najbardziej praktyczną opcją byłoby wybranie plastikowych przyborów.Jeśli porównasz to ze szklanymi pojemnikami, to kosztem będzie to wielokrotnie bardziej opłacalne. Rynek oferuje dużą liczbę plastikowych naczyń, w których można wybrać dowolną objętość i rodzaj (wiaderka, butelki itp.). Plastikowe beczki stały się bardzo popularne wśród ludzi. Wynika to przede wszystkim z faktu, że można je wykorzystać na niemal każdą potrzebę. Nowoczesna produkcja sprawiła, że ​​plastik jest całkowicie bezpieczny dla człowieka i nie wpływa na smak zacieru. Warto również zwrócić uwagę na praktyczność tego pojemnika, jest trwały, ma niewielką wagę i niski koszt.

Oznaki gotowego zacieru

Gotowość zacieru w plastikowych naczyniach można określić na podstawie charakterystycznych cech.

  • W pojemniku surowiec przestaje bulgotać i pienić się. Podczas fermentacji zachodzą gwałtowne reakcje, które charakteryzują się uwalnianiem dużych ilości dwutlenku węgla. Jeśli w pewnym momencie zacier przestanie bulgotać, oznacza to, że proces fermentacji dobiegł końca.
  • Walory smakowe zacieru. Gotowy produkt powinien mieć lekko gorzki smak. Jeśli płyn nadal ma słodki smak, a proces fermentacji już się zakończył, może to oznaczać, że mikroorganizmy drożdży obumarły. Może to być spowodowane niewłaściwą temperaturą przechowywania lub być może do przygotowania produktu użyto niewielkiej ilości drożdży. Jeśli konieczne jest kontynuowanie procesu fermentacji, można w tym celu dodać niewielką ilość drożdży i odstawić naczynia w ciepłe miejsce.
  • Gotowość zacieru można sprawdzić przykładając zapałkę do otwartej butelki lub beczki, w której przechowywany jest płyn. Jeśli płomień zgaśnie, warto poczekać. Jeśli zapałka jest zapalona? wszystko można wlać do bimbru i wyprodukować pożądany produkt.
  • Do określenia momentu, w którym możliwe jest już wypchnięcie bimbru z obrabianego przedmiotu, wykorzystywane są profesjonalne narzędzia. Aby to zrobić, użyj specjalnego urządzenia, które określa poziom cukru w ​​\u200b\u200bsurowcu. To się nazywa areometr. To on rozpoczyna proces destylacji.
  • Czas trwania fermentacji może również służyć jako wskazówka dotycząca gotowości. Jeśli dostarczony zostanie półfabrykat cukru, to należy spodziewać się jego gotowości w ciągu 5-14 dni, jeśli stosowane są składniki skrobiowe? 3-5 dni. Dla surowców bez drożdży na makuch winogronowy okres ten wynosi 21-28 dni.

Przeterminowany zacier, co robić

Każdy wie, co zrobić z dojrzałego zacieru, ale mało kto myślał o tym, co by się stało, gdyby surowce przeleżały 1-2

miesiąc lub dłużej. Jak wiadomo z kursu chemii, podczas procesu fermentacji oprócz alkoholu etylowego powstają inne produkty utleniania: etanol, metan, kwas octowy i inne. Wszystko to może pogorszyć smak przyszłego napoju i spowodować poważne szkody dla ludzkiego ciała. Zwiększają swoją objętość dopiero w wyniku długotrwałej interakcji z tlenem.

Aby zapobiec przedostawaniu się powietrza do pojemnika z surowcami do destylacji, wielu wykonuje uszczelnienie wodne. Może to być specjalne urządzenie wbudowane w pokrywę. Jego zasada? zrzucić nagromadzony nadmiar dwutlenku węgla i zapobiec przedostawaniu się tlenu. Wielu winiarzy używa zwykłej gumowej rękawicy jako uszczelnienia wodnego, którą zakłada się na szyjkę pojemnika z zacierem. Aby urządzenie uwolniło nagromadzony gaz, w palcu wykonuje się mały otwór. Rękawica może również służyć jako dobry wskaźnik gotowości surowców. Jeśli jest napompowany, proces fermentacji jest nadal obecny w pojemniku. Opróżniona rękawica wskazuje gotowość naparu.

Nie zaleca się przewożenia dojrzałego zacieru w celu uzyskania napoju, ale istnieje kilka sposobów neutralizacji szkodliwych substancji i uczynienia surowców odpowiednimi do destylacji.

Przestarzały kęs, który można uratować, ma gorzko-kwaśny smak i nie wchodził w reakcję z tlenem przez cały okres przechowywania (uszczelnienie wodne zadziałało).Aby ugasić kwas w pojemniku, do płynu wrzuca się niewielką ilość kredy. Następnie płyn jest ostrożnie dekantowany i wlewany do bimbru, po czym rozpoczyna się destylacja.

Jeśli zacier ma kwaśny zapach i smak, lepiej nie używać takich surowców do wyrobu bimbru.

o wieloetapowej destylacji bimbru w domu

Destylacja zacieru

Po dojrzeniu surowców czas na bimber. Wymaga to specjalnego aparatu do

proces destylacji. Z reguły to urządzenie ma dwie główne części: kostkę destylacyjną i prostą cewkę. Urządzenie do bimbru można wykonać samodzielnie lub kupić w wyspecjalizowanych sklepach.

Proces destylacji opiera się na różnicy temperatur wrzenia alkoholu, olejów fuzlowych i wody. Alkohol wrze w temperaturze około 78 stopni. Aby otrzymać wysokiej jakości destylat, konieczne jest stopniowe i równomierne podgrzewanie zacieru. Cały proces można podzielić na trzy etapy:

  1. Temperatura osiągnęła 65-68 stopni? w zacierze następuje oddzielenie lekkich zanieczyszczeń
  2. Temperatura wzrosła do 78 stopni? rozpoczyna się oddzielanie czystego alkoholu, jest to najważniejszy okres destylacji.
  3. Temperatura przekroczyła 85 stopni ? do oparów alkoholu zostaną dodane opary olejów fuzlowych.

Napój uzyskany w pierwszym etapie destylacji, gdy temperatura w kostce osiągnie 65-78 stopni, nazywa się „pervach”, taki bimber nie nadaje się do spożycia, ponieważ zawiera dużą ilość toksyczne zanieczyszczenia.

Aby uzyskać dobry produkt na wylocie, należy starać się utrzymać jak najdłużej temperaturę 78-85 stopni, aby alkohol mógł oddzielić się od pozostałych składników zacieru.

Destylację należy przerwać, gdy temperatura wzrośnie powyżej 85 stopni. Produkt uzyskany na tym etapie również nie nadaje się do spożycia.Ludzie nazywają tę frakcję „ogonami”. Jeśli termometr nie znajduje się w arsenale początkującego winiarza, ten moment można określić za pomocą zwykłej kartki papieru. Namocz go w bimbru i podpal. Niebieski kolor płomienia wskazuje, że destylacja może być kontynuowana. Jeśli zapłon nie nastąpi, oznacza to, że w surowcu pozostało już bardzo mało alkoholu i urządzenie można zdjąć z ognia.

Metody destylacji zacieru gruboziarnistego

W pogoni za jakością ludzie coraz częściej wykorzystują zboża w swoich przepisach. Wartość

takiego surowca jest uzyskanie na wyrobie bardziej miękkiego i aromatycznego produktu. Jednak ze względu na dużą zawartość skrobi w takich produktach zacier okazuje się gęsty, co podczas procesu destylacji może doprowadzić do spalenia tej masy, co w konsekwencji doprowadzi do psucia się napoju.

Aby uzyskać pożądany rezultat, wielu winiarzy używa do podgrzewania surowców specjalnego urządzenia zwanego generatorem pary.Takie urządzenie zasysa ogrzaną parę do pojemnika z przedmiotem obrabianym. Ma niższą temperaturę, która nie pozwala na spalenie masy zbożowej, ale wystarczającą do odparowania alkoholu etylowego. Wadą takiego urządzenia jest to, że do jego ogrzania wymagana jest dodatkowa energia. Skala bimbru będzie jeszcze rosła. Reszta urządzenia ma same plusy.

Inną metodą jest ogrzewanie bezpośrednie w określonych warunkach. Konieczne jest doprowadzenie cieczy do temperatury 76-80 ° C, aż pojawią się małe „gejzery”, przed tym ostrożnie mieszając surowce. Następnie pojemnik z zacierem zamyka się parownicą z wężownicą i utrzymuje temperaturę w zakresie 90-95? Jeśli podczas procesu unosi się piana, należy obniżyć temperaturę ogrzewania. Nagrodą za Twoje wysiłki będzie delikatny i pachnący bimber przy wyjściu.